"پالپیت" می تواند دلیل دندان درد شدید باشد!

"پالپیت" می تواند دلیل دندان درد شدید باشد!

ناحیه ای به نام پالپ در داخلی ترین قسمت هر دندان وجود دارد. پالپ حاوی خون ، مواد و اعصاب دندان است. پالپیت نوعی بیماری است که باعث التهاب دردناک پالپ می شود. این می تواند در یک یا چند دندان ایجاد شود و توسط باکتری هایی ایجاد می شود که به پالپ دندان حمله می کنند و باعث تورم آن می شوند.

دو نوع پالپیت وجود دارد: برگشت پذیر و غیرقابل برگشت. پالپیت برگشت پذیر به شرایطی گفته می شود که التهاب خفیف باشد و پالپ دندان به اندازه کافی سالم باقی بماند. این حالت زمانی اتفاق می افتد که علائم دیگر مانند پالپیت غیر قابل برگشت ، التهاب و درد شدید باشد و پالپ قابل بازیابی نباشد.

پالپیت غیر قابل برگشت می تواند منجر به نوعی عفونت به نام آبسه پری اپیکال شود. این عفونت در ریشه دندان ایجاد می شود و باعث می شود جیب چرک در آنجا ایجاد شود. در صورت عدم درمان ، این عفونت می تواند به سایر قسمت های بدن مانند سینوس ها ، فک یا مغز گسترش یابد.

علائم چیست؟

هر دو نوع پالپیت باعث درد می شوند ، اما دردی که ناشی از پالپیت برگشت پذیر است ممکن است خفیف تر باشد و فقط هنگام غذا خوردن ایجاد شود. درد همراه با پالپیت غیر قابل برگشت می تواند شدیدتر باشد و در طول شبانه روز بروز کند.

علائم دیگر هر دو پالپیت عبارتند از:

التهاب

حساسیت به غذاهای سرد و گرم

حساسیت به غذاهای بسیار شیرین

پالپیت غیر قابل برگشت می تواند شامل علائم اضافی عفونت مانند:

تب

تورم غدد لنفاوی

بوی بد دهان

طعم بد دهان

دلایل چیست؟

در یک دندان سالم ، لایه های مینا و عاج از پالپ در برابر عفونت محافظت می کنند. پالپیت هنگامی اتفاق می افتد که این لایه های محافظ به خطر بیفتد و باعث ورود باکتری به پالپ شده و تورم ایجاد می کند. پالپ در داخل دیواره های دندان گیر می کند ، بنابراین تورم باعث فشار و درد و همچنین عفونت می شود.

لایه های مینا و عاج ممکن است توسط شرایط مختلفی آسیب ببیند ، از جمله:

حفره یا پوسیدگی دندان که باعث فرسایش دندان می شود

آسیب ، مانند ضربه به دندان

داشتن دندان شکسته که عاج را در معرض دید قرار می دهد

ضربه تكراری ناشی از مشكلات دندانی مانند عدم تطابق فك یا دندان قروچه (تراش دندان)

عوامل خطر چیست؟

هر چیزی که خطر پوسیدگی دندان را افزایش دهد ، مانند زندگی در منطقه ای که فاقد آب فلوئور است یا برخی از شرایط پزشکی مانند دیابت ، می تواند خطر ابتلا به پالپیت را افزایش دهد.

کودکان و بزرگسالان بزرگتر نیز ممکن است در معرض خطر باشند ، اما این تا حد زیادی توسط کیفیت مراقبت از دندان و عادات بهداشت دهان تعیین می شود.

عادت های زندگی همچنین می تواند خطر ابتلا به پالپیت را افزایش دهد ، از جمله:

عادات بهداشت دهان و دندان ضعیف ، مانند مسواک نزدن بعد از غذا و مراجعه نکردن به دندانپزشک برای معاینات منظم

رژیم غذایی حاوی مقدار زیادی قند یا مصرف غذاها و نوشیدنی هایی که باعث پوسیدگی دندان می شوند ، مانند کربوهیدرات های تصفیه شده

داشتن یک حرفه یا سرگرمی که خطر ابتلا به دهان را مانند بوکس افزایش می دهد

دندان قروچه مزمن

چگونه تشخیص داده می شود؟

پالپیت به طور معمول توسط دندانپزشک تشخیص داده می شود. دندانپزشک دندان های شما را معاینه می کند. آنها برای تعیین میزان پوسیدگی و التهاب دندان ممکن است از یک یا چند عکس اشعه ایکس استفاده کنند.

ممکن است یک آزمایش حساسیت انجام شود تا ببینید آیا هنگام تماس دندان با محرک های گرم ، سرد یا شیرین ، درد یا ناراحتی دارید؟ میزان و مدت پاسخ شما به محرک ها می تواند به دندانپزشک کمک کند تا تصمیم بگیرد که کل پالپ یا بخشی از آن تحت تأثیر قرار گرفته است.

یک تست ضربه زدن اضافی با استفاده از ابزاری سبک و بی صدا برای ضربه زدن به دندان آسیب دیده می تواند به دندانپزشک کمک کند تا میزان التهاب را تشخیص دهد.

دندانپزشک شما همچنین می تواند با تست پالپ برقی میزان پالپ دندان آسیب ببیند. این ابزار بار الکتریکی بسیار کمی به پالپ دندان می دهد. اگر می توانید این بار را احساس کنید ، پالپ دندان شما هنوز زنده تلقی می شود و به احتمال زیاد پالپیت برگشت پذیر است.

چگونه درمان می شود؟

روش های درمانی بسته به برگشت پذیر یا غیرقابل برگشت بودن پالپیت متفاوت است.

اگر مبتلا به پالپیت برگشت پذیر هستید ، درمان علت التهاب باید علائم شما را برطرف کند. به عنوان مثال ، اگر حفره دارید ، از بین بردن ناحیه کبودی و ترمیم مجدد آن با پر کردن باید درد شما را تسکین دهد.

اگر به پالپیت برگشت ناپذیر مبتلا هستید ، ممکن است دندانپزشک به شما توصیه کند که به یک متخصص مانند متخصص ریشه دندان مراجعه کنید. در صورت امکان می توان دندان شما را با روشی به نام پالپکتومی نجات داد. این قسمت اول کانال ریشه است. در حین عمل پالپکتومی ، پالپ برداشته می شود ، اما بقیه دندان دست نخورده باقی می ماند. پس از برداشتن پالپ ، ناحیه توخالی دندان ضد عفونی ، پر و پوشانده می شود.

در برخی موارد ، کل دندان شما باید برداشته شود. این عمل کشیدن دندان شناخته می شود. اگر دندان شما مرده و قابل نجات نیست ، ممکن است کشیدن دندان توصیه شود.

پالپکتومی و اگر بعد از کشیدن دندان ، علائم زیر را تجربه کردید ، به جراح خود بگویید:

درد شدید یا درد شدید

تورم داخل یا خارج دهان

احساس فشار

عود یا ادامه علائم اصلی شما