نوشیدن آب از ظرف مشترک و بیماری های منتقل شده از راه دهان

بیشتر ما در طول روز آب و نوشیدنی های دیگر  همراه خود داریم تا تشنگی خود را برطرف کنیم. حمل بطری های نوشیدنی اشتراک این بطری ها و نوشیدنی ها با دیگران می تواند منجر به انتقال بیماری های مختلف شود. در حالی که هیچ کس معمولاً یک لیوان آب مشترک ندارد ، اما استفاده از یک بطری آب کاملاً معمول است. احتمالاً این عادت به دلیل آسان بودن آن رخ داده است.

این سوال را ایجاد می کند ، آیا اشتراک نوشیدنی سالم است؟ آیا هنگام اشتراک نوشیدنی ، با بیماری یا پدیده ای روبرو خواهیم شد؟

پاسخ برای برخی بیماری ها و پدیده ها "بله" بصورت قاطع است. در تقسیم نوشیدنی ها ، بزاق با یکدیگر مخلوط می شود و همراه با بزاق ، باکتری ها و ویروس ها نیز همراه است. متداول ترین آنها عبارتند از: گلو درد ، سرماخوردگی و اوریون. جدا از این ، مننژیت ، مونونوکلئوز وجود دارد ، اگرچه خیلی نادر است و خطرناک است.

بنابراین ما گلودرد ، سرماخوردگی ، اوریون ، مننژیت ، تبخال و مونونوکلئوز داریم. این ها شایع ترین هستند و بیشتر لیست بیماری های دهان و بزاق را تشکیل می دهند. همچنین قرار دادن ویروس هپاتیت B در این لیست ضروری است. ما نباید کارد و چنگال را با شخصی که به بیماری هپاتیت B یا حتی ناقل بیماری است مشترک داشته باشیم. حتی اگر در یک خانه زندگی کنیم ، باید از محصولات مراقبت شخصی مانند حوله و غیره نیز جداگانه استفاده کنیم می توانید برای این بیماری واکسینه شوید که خیلی سریع و به راحتی با بزاق منتقل می شود یا اگر به بیماری مبتلا شده اید بیماری است که با پیگیری و کنترل قابل درمان است اما این بار باید مراقب باشید که دیگران آلوده نشوند.

اگر ما در مورد آشامیدن آب به دهان با یک بطری صحبت می کنیم ، البته این کارها را می توان در جاده انجام داد. در این صورت به اشتراک گذاشتن یک نوشیدنی بدون تماس کاملاً امکان پذیر است.

دکتر سید علی مرسلی اظهار داشت كه یكی از رایج ترین اشتباهات این است كه مادر ابتدا پستانك ها و غیره را در دهان خود تمیز می كند یا خود مقداری غذا می جوید و سپس آن را به نوزاد خود می دهد تا میكروب ها را از محیط پاك كند. این کار را اصلا انجام ندهید! شما با عبور دادن باکتری های مقاوم در فلور دهان خود ، ضرر بیشتری به کودک خود می رسانید.

آفت دهان یک مسئله بسیار رایج است!

آفت دهان زخمهای بسیار دردناکی هستند که اغلب در گونه ها و مخاط لب ، روی زبان ، کام نرم ، حلق ، لثه دیده می شوند. بقراط اولین کسی است که آفت را توصیف می کند ، بنابراین این بیماری حتی قبل از میلاد مسیح شناخته شده بود.

عوامل مختلفی مانند کمبود عناصری مانند آهن ، B12 ، اسید فولیک ، روی ، بی نظمی هورمونی ، اختلالات رفتاری مانند استرس ، آلرژی به عنوان دلیل وقوع در نظر گرفته شده است. افراد مبتلا به آفتهای مکرر نسبت به غذاهایی مانند بادمجان ، گوجه فرنگی ، توت فرنگی و گردو حساس هستند. با این حال ، نتیجه نهایی در مورد علت اصلی حاصل نشده است.

حتی در صورت عدم استفاده از روش درمانی ، آفت دهان طی 10 روز بهبود می یابند.هیچ فرصتی برای جلوگیری از خروج قطعی آفت وجود ندارد. استفاده از لیزر یا درمان آفت با روش جراحی امکان پذیر نیست. مناسب ترین روش درمانی استفاده از کرم های خوراکی حاوی کورتیکواستروئیدها است. این کرم ها باعث می شوند تا زخم ها در مدت زمان کوتاه ترمیم شوند. علاوه بر این ، مخلوط کردن یک قرص آنتی بیوتیک مشتق شده از تتراسایکلین با یک لیوان آب و شستشوی دهان باعث تسریع روند بهبود می شود. اگر درد بیش از حد وجود داشته باشد ، می توان کرم های تسکین دهنده درد را روی سطح آفت قرار داد با این حال ، این کرم ها اثر درمانی ندارند.

مطالعات نشان می دهد که آفت یک بیماری خود ایمنی است. آفت ها مسری نیستند و توسط ویروس ایجاد نمی شوند. به طور خلاصه ، هنگامی که مقاومت بدن کاهش می یابد ، آفت ها خود به خود اتفاق می افتند.

در 60٪ جامعه ، یک یا چند زخم انقباض قبل از 30 سالگی دیده می شود. این در خانمها بیشتر از مردان است. با پیشرفت سن ، میزان بروز آن کاهش می یابد.

اگرچه این زخم در دهان بسیار متداول است ، نباید آفت محسوب شود. اگر زخمهایی که آفت هستند بیش از 10 روز خوب نشوند ، اگر به طور مکرر عود می کنند یا تعداد آنها در یک زمان بیشتر است ، باید با پزشک مشورت شود. به عنوان مثال ، در بیماری هایی مانند بیماری سیفلیس یا سرطان خون ، ممکن است زخم هایی در دهان ایجاد شود. وقوع آنها باید توسط پزشکان ارزیابی شود.

برای شما روزهای سالمی آرزو می کنم.