آیا می توان دندان ایمپلنت را کشید؟

 

 

در عکس های MRI ، دستگاه دارای قابلیت جمع شدن خود است. MRI به دلیل خاصیت مغناطیسی آن برای افرادی که دارای موادی مانند آهن هستند توصیه نمی شود. با این حال ، از آنجا که ایمپلنت از مواد تیتانیوم ساخته شده است ، خاصیت مغناطیسی ندارد. در نتیجه ، هیچ مشکلی در حذف MRI در بیمارانی که کاشته شده اند وجود ندارد. از آنجا که دستگاه MRI ویژگی جذابی در برابر مواد تیتانیوم ندارد ، در MRI مشکلی ایجاد نمی کند.

 

نکات مهم در مراقبت از ایمپلنت چیست؟

 

 

پس از ایمپلنت ، دندان های ایمپلنت باید مراقبت شوند ، همانطور که ما به طور معمول باید از دندان های خود مراقبت کنیم.

 

مواردی که در مراقبت از ایمپلنت باید مورد توجه قرار گیرد به شرح زیر است:

 

بعد از غذا باید دندان ها را مسواک زد.

مسواک زدن باید با برس های رابط پشتیبانی شود.

بقایای انباشته شده در ایمپلنت باید با نخ دندان تمیز شود.

مراقبت و کنترل منظم دهان باید انجام شود.

بقایای چسبیده به ایمپلنت محیط را برای رشد باکتری ها آماده می کند. باکتری های حاصله با گذشت زمان باعث التهاب می شوند. در نتیجه ، ممکن است تلفات ایمپلنت رخ دهد.

 

آیا همه می توانند ایمپلنت داشته باشند؟

 

 

مواردی وجود دارد که برای ایمپلنت ضروری است. فقط افرادی که شرایط لازم را دارند می توانند ایمپلنت کنند. اولین مسئله برای ایمپلنت تکمیل رشد استخوان است. به عبارت دیگر ، می توان گفت که می توان آن را برای افراد بالای هجده سال به کار برد. امروزه مشاهده می شود که افراد بالغ بیشتری به درمان ایمپلنت علاقه دارند. به طور کلی ، مشخص شده است که نتایج موفق تری از نظر افرادی که دارای استخوان فک خوب هستند به دست می آید.

 

با این حال ، فقط این که وضعیت استخوانی بیمار خوب است به این معنی نیست که او برای ایمپلنت مناسب است. نباید بیماری جدی داشته باشد. مصرف آن به ویژه برای بیماران مبتلا به فشار خون بالا و بیماران دیابتی توصیه نمی شود. کسانی که می خواهند این کار را فقط تحت نظر پزشک و با تأیید پزشک انجام دهند ، می توانند با تأیید دندانپزشک انجام دهند.

 

ایمپلنت چیست؟

 

ایمپلنت نامی است که به ریشه های مصنوعی که دندان های از دست رفته دارند و در استخوان فک قرار می گیرند داده می شود. این یک روش درمانی است که می تواند برای افرادی که دندان در دهان خود ندارند استفاده شود. از آنجا که بدن انسان تیتانیوم را به راحتی می پذیرد ، می توان آن را به راحتی اعمال کرد. امروزه ترجیح داده می شود زیرا شانس بالایی برای موفقیت دارد.

 

همچنین این فرصت را فراهم می کند که پس از اتمام فرآیند بهبود و درمان از آن به عنوان دندان شخصی استفاده کنید. علاوه بر این ، بسیار خوب است که با دندان های دیگر تداخل نداشته باشید. این واقعیت که حوزه کاربرد گسترده ای دارد ، موفقیت را تأیید می کند.

 

آیا کاشت ایمپلنت روشی دردناک است؟

 

از آنجا که در حین کاشت ایمپلنت از بی حسی موضعی استفاده می شود ، هیچ دردی مشاهده نمی شود. طبیعی است که بعد از استفاده کمی تورم روی گونه ها مشاهده شود. علاوه بر این ، از آنجا که هیچ درد شدیدی وجود ندارد ، با مسکن های ساده منتقل می شود. با این حال ، علاوه بر ضروری بودن ، می توان آن را تحت بیهوشی عمومی به درخواست خود بیمار اعمال کرد. با آستانه درد افراد متناسب است. ممکن است برای افرادی که حتی به دردهای جزئی حساس هستند آسان نباشد. بسیاری از افرادی که آن را دارند ، درد شدیدی را تجربه نمی کنند.

پروتز توتال - پروتز کامل دندان

 

روی دهان هایی که همه دندان ها از بین رفته است استفاده می شود.

پروتزهای کامل فرورفتگی گونه و لب را پر و متورم می کند. دندانهای مورد استفاده در پروتزها را می توان به عنوان پرسلن در گروه قدامی طراحی کرد. در این مورد ، رضایت زیبایی بالا است.

پروتز کامل در فک بالا مساحت بسیار بیشتری نسبت به پروتز کامل فک پایین را در بر می گیرد و وجود زبان در فک پایین باعث حرکت بیشتر پروتز می شود و همچنین حجم استخوان موجود بر احتباس تأثیر می گذارد. از آنجا که از دست دادن دندان در فک پایین معمولاً زودتر است ، استخوان بیشتر ذوب می شود و احتباس پروتز کمتر است.

از آنجایی که پروتزهای کام کاملاً مصنوعی متحرک هستند ، استفاده از آن ها نسبت به سایر دندان های مصنوعی دشوارتر است. می توان آن را به راحتی در فک پایین و بالا قرار داد و برداشته ، اما راحتی و کارایی جویدن پروتز ثابت انتظار نمی رود.

هنگامی که برای اولین بار پوشیده می شود ، ممکن است ضربه ها و زخم هایی در برخی مناطق ایجاد شود ، برای مدت زمان مشخصی پس از ضربه استفاده می شود و طوری عمل می کند که انگار دندان های خود شخص است.

دندان های مصنوعی کامل سال ها در صورت رعایت بهداشت و مراقبت مناسب عمل می کنند. در موارد ضعف یا پوکی استخوان ، ممکن است پروتز شل شده و در طول سالها بازی کند.

 

اطلاعات مهم در مورد بریس ، قیمت و روند درمان

ما یک مقاله بسیار ویژه آماده کرده ایم که هرکسی که در مورد پوشیدن بریس فکر می کند و با علامت سوال مختلف گیج شده است ، آن را با دقت مطالعه می کند. ابتدا بیایید به طور مختصر "بریس چیست" توضیح دهیم و به همه سوالات مربوط به انواع بریس ، قیمت و درمان بریس پاسخ دهیم.

 

بریس چیست؟

به دستگاههایی که در فرایند درمان برای اصلاح دندانها با تراز نامنظم ، کج و اختلالات مشابه استفاده می شود بریس می گویند. در درمان بریس ها از براکت های مربعی متصل به دندان ها و سیم های قوسی متصل به براکت ها استفاده می شود. سیم های قوس نیروی کمی به براکت ها وارد می کنند و به دندان ها اجازه می دهد نظم خاصی را در طول زمان بازیابی کنند. البته بسته به نوع و سطح نقص دندان ها می توان از مواد مختلفی استفاده کرد.

 

چه کسانی باید از بریس استفاده کنند؟

 

هر کودک ، نوجوان یا بزرگسالی که مشکلاتی مانند شلوغی ، تراز کردن نامنظم و دندان های مشابه دارد می تواند از بریس استفاده کند. هیچ محدودیت سنی بالایی برای بریس های دندانی وجود ندارد. به همین دلیل ، تمرکز بر س "ال "از چه سنی" مفید است تا این که "بریس ها چند ساله هستند".

 

سیم درمانی برای کودکان زیر 5 سال توصیه نمی شود. لازم به ذکر است که سن ایده آل 8 سال به بالا است. اگر در حال بررسی این موضوع برای فرزند زیر 8 سال خود هستید ، مشورت با یک متخصص دندانپزشکی مفید خواهد بود.

 ارتودنسی با قیمت مناسب

قیمت بریس ها چقدر است؟

قیمت بریس ها تحت تأثیر عوامل زیادی مانند مدت زمان درمان ، میزان نقص در دندان ها و مواد مورد استفاده قرار می گیرد. به عنوان مثال ، گاهی اوقات فقط دندانهای بالا ممکن است به بریس نیاز داشته باشند. در این مورد ، ممکن است لازم باشد فقط قیمت بریس های بالایی داده شود. یا گزینه هایی مانند بریس های نامرئی ، بریس های شفاف می توانند عوامل اصلی تعیین کننده قیمت باشند.

 

آیا قرار دادن سیم دردناک است یا دردناک؟

درمان بریس ؛ این یکی از بدون درد ترین و بدون درد ترین درمان های دندانپزشکی است. در حین بست بریس آسیبی نخواهید دید ، زیرا براکت های قرار گرفته روی دندان با باندینگ ثابت می شوند. هیچ موردی از ایجاد سوراخ در سطح دندان وجود ندارد. پس از اتصال براکت ها ، آهن قوس با عبور از شیارهای مناسب در براکت ها ثابت می شود.

 

سوالات متداول مانند "آیا برای نصب بریس نیاز به کشیدن دندان است؟" بله ، در برخی موارد لازم است ، در برخی موارد لازم نیست. اگر به طور منظم از سلامت دهان و دندان حمایت می کنید ، احتمالاً نیازی به آن نخواهید داشت. اگر به مدت طولانی سلامت دندان خود را مختل کرده اید ، به عنوان مثال ، اگر در دهان خود حفره دارید ، قبل از قرار دادن براکت دندان باید مداخله کنید. می توان از تمیز کردن پوسیدگی یا کشیدن دندان استفاده کرد.

 

گاهی اوقات ممکن است برای نصب بریس برخی دندان ها نیاز به کشیدن داشته باشند ، در مواردی که دندان های شیری نمی افتد و تعداد دندان های شما بیشتر از حد معمول است. اگرچه این شرایط نادر هستند ، اما مداخلات مهمی برای سلامت دهان و دندان شما هستند. هیچ یک از این روش ها باعث درد یا رنج غیرقابل تحملی نمی شوند.

 

البته ، بریس توسط هیچ دندانپزشکی انجام نمی شود. مهم است که توسط دندانپزشک ارتودنسی انجام شود.

 

به راحتی می توانید سوالات خود را در قسمت نظرات زیر مطرح کنید. در صورت تمایل ، می توانید تجربیات خود را در این زمینه به اشتراک بگذارید. نظرات شما برای همه بازدیدکنندگان بسیار مهم است.

 

انواع سیم چیست؟

به همه وسایلی که در ارتودنسی روی دندان ها اعمال می شود ، دستگاه می گویند. بنابراین ، تقسیم آنها به گروه بسیار دشوار است. این مقاله درباره همه لوازم نیست - برای جلوگیری از سردرگمی ؛ ارجح ترین انواع سیم ها h ما اطلاعاتی در مورد آن دادیم. تفاوت بین سیمها معمولاً توسط براکتها (دستگاه کوچک مربع شکل) چسبیده به سطح دندان تعیین می شود.

 

بریس های شفاف: این دستگاه ها در ساختارهای چینی یا شفاف هستند که براکت ها با رنگ دندان یکسان هستند. پذیرفته شده است که آنها از نظر زیبایی دندان نسبت به براکت های فلزی ظریف تر به نظر می رسند ، اما دوام آنها مانند براکت های فلزی نیست. بنابراین ، نگهداری آنها نیاز به کمی دقت بیشتر دارد.

 

براکت فلزی: بادوام ترین نوع براکت است. به همین دلیل ، آنها به عنوان پرکاربردترین نوع سیم شناخته می شوند. از نظر ظاهر زیبایی دندان ها ، ممکن است مانند براکت های شفاف جذاب به نظر نرسند. با این حال ، لازم به یادآوری است: بهتر است نوع سیم را همراه با متخصص ارتودنسی تعیین کنید.

 ارتودنسی با قیمت مناسب

بریس های زبانی: بریس های زبانی "نامرئی" نامیده می شوند زیرا به داخل دندان وصل شده اند ، نه به جلو. مگر اینکه دهان خود را کاملاً باز کنید ، دیدن این سیم ها برای طرف مقابل تقریباً غیرممکن است. این یک نوع سیم است که اغلب توسط گروه سنی نوجوانان و بزرگسالان با نگرانی های زیبایی ترجیح داده می شود. گاهی اوقات تعریف "نامرئی" برای سیم های شفاف استفاده می شود.

 

سایر براکت ها: براکت های چوبی ، دیمونی ، سرامیکی ، رنگی نیز موجود است. پلاک های شفاف مورد استفاده برای درمان ارتودنسی بی سیم نیز از جمله جایگزین های اصلاح دندان است.

یادآوری: ممکن است قیمت بریس ها با توجه به مواد بالا متفاوت باشد.

 

آیا بعد از برداشتن بریس دندان ها دوباره خراب می شوند؟

دندانها همیشه متحرک هستند. به همین دلیل ، ممکن است دندان های شما در اولین دوره هایی که با بریس ها خداحافظی می کنید ، به وضعیت قبلی خود بازگردند. این نباید شما را بترساند ، زیرا راه حل بسیار ساده است. دندان های شما باید با وسایل مختلف تا زمانی که به سفارش جدید خود عادت کنند ، پشتیبانی شود. تا زمانی که دستورات ارتودنتیست خود را رعایت کنید ، دندان های شما خراب نمی شوند.

 

"خوب ، آیا علامتی روی دندان های من وجود خواهد داشت؟"

 

خیر ، وقتی براکت ها برداشته می شوند ، همه آثار با یک فرآیند تمیز کردن ساده برداشته می شوند و اثری از بریس روی دندان شما وجود ندارد. پس از برداشتن سیم ها ، لبخندی را دارید که آرزوی آن را داشتید.

 

روشهای مراقبت از بریس و مسواک زدن

برخلاف تصور عموم ، نگهداری سیم ها بسیار آسان است. کاری که شما باید انجام دهید این است که دندان های خود را به طور مرتب مسواک بزنید ، درست مانند افرادی که از بریس استفاده نمی کنند. مسواک زدن منظم برای افرادی که از بریس استفاده می کنند بسیار مهم است ، زیرا ذرات غذایی که بین بریس ها جمع می شوند می توانند مشکلات مختلف دندانی ایجاد کنند. مسواک زدن 2-3 بار در روز در طول مدت استفاده از بریس مهم است.

 

استفاده از مسواک با نوک نرم برای کسانی که از سیم استفاده می کنند توصیه می شود. برس های موتوری یا نوک سخت توصیه نمی شود.

 

به طور خلاصه: بعد از مسواک زدن منظم با مسواک مناسب نیازی به نگرانی در مورد سلامت دندان های شما نیست.

 

کسانی که سیم در دهان دارند نباید غذا بخورند؟

تلر انتخاب غذایی شما را بیش از حد محدود نمی کند ، اما ممکن است لازم باشد مدتی از برخی غذاها و نوشیدنی ها دوری کنید. در این فرایند ، شما نباید میوه های سفت مانند سیب را گاز بگیرید ، اما می توانید آنها را با برش خوردن مصرف کنید. مراقبت از غذاهای سفت مفید است. به همین ترتیب ، دوری از غذاهای چسبناک و شیرین بسیار مفید خواهد بود. همچنین توصیه می شود از نوشیدنی های اسیدی در حالی که رشته هایی در دهان دارید استفاده کنید. اگرچه نه چندان زیاد ، می توانید نوشیدنی های اسیدی را با نی مصرف کنید.

 

آیا سیم ها بر گفتار تأثیر می گذارند؟

هفته اول که بریس دارید ، ممکن است تغییرات جزئی در گفتار شما ایجاد شود زیرا هنوز به آن عادت ندارید. از آنجایی که عادت به سیم ها طولی نمی کشد ، از هفته دوم هیچ مشکلی نخواهید داشت. جملات منفی مانند "صحبت با بریس در دندانها بسیار دشوار است" عموماً ادعاهای بی اساس هستند که در بین عموم مردم رواج دارد.

بیماری های قلبی عروقی

تعیین عوامل خطرزای قلبی با یک تجزیه و تحلیل دقیق ، بسیار مهم است. بیماران باید از نظر سکته قلبی ، بیماری های عروق کرونر قلب مانند آنژین پکتوریس ، فشار خون بالا ، دیابت شیرین و نارسایی قلبی مورد تفصیل قرار گیرند. شیوع فشار خون بالا در سنین میانسالی و بزرگتر به 50٪ می رسد و فشار خون بالا باید در بیمارانی که نیاز به عمل جراحی مربوط به دندانپزشکی دارند مورد ارزیابی قرار گیرد.

 

فشار خون

 

  فشار خون بالا شایع ترین بیماری قلبی عروقی در سراسر جهان است. فشار خون بالا در بیش از نیمی از افراد در حدود پنجاه سالگی وجود دارد و شیوع آن روز به روز در حال افزایش است. بیماران مبتلا به فشار خون بالا در معرض خطر بیماری های شریان کرونر قرار دارند. شایع ترین علل مرگ و میر در این بیماران بیماری های کرونر قلب و بیماری های عروق مغزی است و با آسیب اندوتلیال اثرات مضر خود را نشان می دهند. علاوه بر این ، کلیه ها و چشم ها اندامی هستند که به طور مکرر تحت فشار خون قرار می گیرند.

 

 

اگرچه تعاریف و طبقه بندی ها مرتباً تغییر می کنند ، طبقه بندی که امروزه به طور کلی مورد قبول کل جهان است ، طبقه بندی JNC VII است. این طبقه بندی به شرح زیر است:

 

 

 

سیستولیک طبیعی <120 میلی متر جیوه و دیاستولیک <80 میلی متر جیوه

 

سیستولیک پیش فشار خون 120-139 میلی متر جیوه یا دیاستولیک 80-89 میلی متر جیوه

 

فشار خون مرحله I سیستولیک 140-159 میلی متر جیوه یا دیاستولیک 90-99 میلی متر جیوه

 

مرحله دوم فشار خون سیستولیک> 160 میلی متر جیوه یا دیاستولیک> 100 میلی متر جیوه

 

 

 

در 90-95٪ بیماران مبتلا به فشار خون ، حتی اگر همه آزمایشات برای یافتن علت انجام شود ، نمی توان علت را یافت. در این حالت ، فشار خون اساسی وجود دارد. چاقی ، تصلب شرایین ، مصرف بیش از حد نمک مسئول است. تشخیص فشار خون اساسی با حذف علل احتمالی ثانویه انجام می شود. فشار خون ثانویه را می توان در بیماریهای قلبی عروقی ، بیماریهای کلیوی و بیماریهای غدد درون ریز مشاهده کرد.

 

  درمان اضطراری فشار خون بالا: بیماران مبتلا به فشار خون دیاستولیک بالای 110 میلی متر جیوه اما بدون شواهدی از آسیب اندام مورد نظر می توانند به صورت سرپایی با مهار کننده های ACE خوراکی ، مسدود کننده های گیرنده AT ، مسدود کننده های کانال کلسیم ، دیورتیک ها ، مسدود کننده های بتا یا ترکیبی از آنها درمان شوند. بیمارانی که علائمی از آسیب اندام مورد نظر مانند ادم ریوی ، تشریح آئورت و انسفالوپاتی فشار خون دارند باید در بیمارستان بستری شوند و برای درمان اورژانسی با داروهای تزریقی (نیپروس ، نیتروگلیسیرین ، بتا بلاکر) تحت درمان قرار گیرند.

 

 

بیماریهای عروق کرونر

 

 

به طور کلی ، در نتیجه تصلب شرایین ، به دلیل تنگی منتشر یا کانونی عروق کرونر که قلب را تغذیه می کنند ، تغذیه میوکارد مختل می شود و در نتیجه سلول سلول میوکارد آسیب می بیند. شایعترین علت این تنگی ، تصلب شرایین است. آترواسکلروز به طور معمول آئورت شکمی را درگیر می کند ، در حالی که شریان های کرونر دومین شایع هستند. تصلب شرایین ضخیم شدن و سفت شدن شریان های بزرگ و متوسط ​​به دلیل ضایعه داخلی است. مهمترین عوامل خطرساز آترواسکلروز عبارتند از ؛ فشار خون بالا ، سیگار کشیدن ، چاقی ، کاهش کلسترول HDL ، افزایش کلسترول LDL ، افزایش تری گلیسیرید ، دیابت شیرین ، جنسیت مرد ، زندگی کم تحرک ، استرس ، گرایش ژنتیکی. بسیاری از این عوامل خطر عوامل خطر قابل اصلاح و قابل درمان هستند.

 

 

 

 

آنژین پایدار ناشی از ایسکمی میوکارد گذرا و بیشتر در اثر ورزش افزایش می یابد ، با استراحت تسکین می یابد ، معمولاً در ناحیه رتروسترنال قفسه سینه قرار دارد و تا نیم ساعت طول می کشد ، اگر چه مدت آن متغیر است ، خسته کننده ، فشار آور ، گسترش یافته به گردن ، فک و بازوی چپ به درد قفسه سینه همراه با اضطراب و ترس از مرگ Angina Pectoris گفته می شود. این درد می تواند در اثر ورزش ، سرما ، استرس ، سیگار کشیدن ایجاد شود و درد قفسه سینه وجود دارد که عموماً با استراحت برطرف می شود و به درمان نیترات کلاسیک به خوبی پاسخ می دهد. شایعترین علت آن آترواسکلروز کرونر است.

 

 

 

آنژین ناپایدار تغییراتی در خصوصیات آنژین سینه پایدار ایجاد می شود. این بیماری پیشرفت بیشتری داشته است. موضعی بودن درد ، مدت زمان آن و پاسخ به درمان تغییر کرده است. هرگونه شروع درد جدید در قفسه سینه باید در ابتدا "ناپایدار" تلقی شود. درد بیشتر طول می کشد. در هنگام استراحت بدون تلاش شروع به دیدن می کند و به درمان نیترات پاسخ خوبی نمی دهد. این ممکن است پیش ماده سکته قلبی حاد باشد و باید به عنوان یک وضعیت اضطراری در نظر گرفته شود. تغییرات EKG معمول است.

 

تشخیص آنژین صدری با آنامنیز انجام می شود. تغییرات EKG فقط در هنگام حمله دیده می شود. برای حمایت از تشخیص آنژین باید آزمایش ورزش یا گرافی تالیوم انجام شود ، اما آزمایش ورزشی در بیمارانی که تشخیص آنژین "ناپایدار" دارند منع مصرف دارد. تشخیص قطعی با آنژیوگرافی کرونر انجام می شود.

 

 

 

انفارکتوس میوکارد

 

 

 

انسداد حاد و کامل عروق کرونر وجود دارد. شایعترین علت آن پارگی پلاک آتروما از قبل موجود و انسداد ترومبوتیک است که روی آن ایجاد می شود. اگرچه انفارکتوس در بیماران دیابتی و مسن بدون علامت است ، اما معمولاً با درد شدید قفسه سینه پیشرفت می کند ، که اغلب با ترس از مرگ ، تعریق ، این یک تصویر بالینی است که در آن علائمی مانند گرمی و بیقراری با هم ترکیب می شوند. درد بیش از 30 دقیقه طول می کشد و ممکن است به بازوی چپ ، فک ، گردن تابانده شود و به نیترات پاسخ نمی دهد.

 

 

 

تشخیص انفارکتوس میوکارد (MI) به طور کلاسیک با علائم بالینی ، تغییرات حاد ECG و حداقل دو مورد از افزایش آنزیم ها انجام می شود. حتی اگر یکی از این یافته ها باشد که برای تشخیص مورد نیاز است ، بیمار باید به عنوان سندرم حاد کرونر شناخته شود و باید تحت نظر باشد.

 

 

 

آزمایشگاه

 

 

 

لکوسیتوز ، افزایش میزان رسوب گذاری و افزایش آنزیم های قلبی سرم معمولی است.

 

 

 

آنزیم های قلبی:

 

میوگلوبین: در اولین ساعت پس از سکته قلبی افزایش می یابد. این اولین آنزیم قلبی است که در حال افزایش است. به مدت 24 ساعت بالا می ماند. اما تعیین آن به طور معمول در همه جا قابل انجام نیست. -CK-MB: سطح سرم در 4-6 ساعت افزایش می یابد و 2-3 روز بالا می ماند.

 

-AST: سرم را در 6 تا 12 ساعت افزایش می دهد. 5-7 روز بالا می ماند.

 

-LDH: در عرض 24 ساعت افزایش می یابد و آنزیمی است که برای مدت طولانی در سرم بالا می ماند. ایزوآنزیم LDH1 بیشتر مخصوص قلب است.

 

 

 

تغییرات ECG در بیماری های عروق کرونر

 

 

 

با توجه به مدت و میزان وخامت تغذیه میوکارد ، 3 نوع تغییر در نوار قلب مشاهده می شود.

 

 

 

1. ایسکمی: موج T منفی می شود. در ایسکمی منتشر که فقط ناحیه تحت قلبی را درگیر می کند ، کاهش کوتاه مدت موج T دیده می شود.

 

2. ضایعه (آسیب): ارتفاع ST ، افسردگی متقابل ST در منجر منجر می شود.

 

3. نکروز: اگر مرگ سلولی به دنبال ضایعه ، کل منطقه را تحت تأثیر قرار داده باشد ، یک موج Q در لیدهایی که آن ناحیه را در ECG مشاهده می کنند ، دیده می شود. درمان انفارکتوس حاد میوکارد انسداد کرونر باید در دوره اولیه باز شود. برای این منظور ، درمان ترومبولیتیک ، درمان های PTCA / استنت کرونر باید انجام شود. همه این روشها باید در 4-6 ساعت اول پس از AMI یا در 24 ساعت در بیماران با درد مداوم انجام شود. لازم است خیلی زود اقدام شود تا درمان زودهنگام انجام شود و بیمار از آن بهره مند شود.

 

 

 

نارسایی قلبی

 

 

 

این ناتوانی قلب در پمپاژ خون کافی به محیط پیرامونی برای تأمین نیازهای بدن همراه با از بین رفتن ساختار آناتومیکی آن در نتیجه دلایل مختلف است. اگر مکانیسم های جبرانی مانند تاکی کاردی و بیش فعالی سمپاتیک برای حفظ عملکرد پمپ در سطح مشخص طولانی شود ، قلب خسته می شود. برون ده قلب کافی و علائم و نشانه های بالینی نارسایی قلبی رخ می دهد. در حالی که تأمین برون ده قلبی برای تأمین نیازهای بدن با مکانیسم های جبران ، به عنوان نارسایی قلبی جبران شده تعریف می شود ، عدم تأمین برون ده قلبی کافی با وجود مکانیسم های جبرانی ، نارسایی قلبی جبران شده نامیده می شود. در این حالت ، بسته به کاهش جریان خون کلیوی ، سیستم های رنینانژیوتانسین و آلدوسترون وارد عمل می شوند و احتباس نمک و آب در بدن افزایش می یابد و باعث افزایش حجم کار قلب و ایجاد احتقان ریوی و سیستمیک می شود.

 

 

 

نارسایی قلبی با توجه به محل ، علت زمینه ای و پاتوژنز به اشکال مختلف ارزیابی می شود. مهمترین علت نارسایی قلبی بیماری عروق کرونر است. فشار خون بالا ، بیماری دریچه ای ، اختلالات ریتم و کاردیومیوپاتی نیز ممکن است باعث نارسایی قلبی شود.

 

 

 

یافته های بالینی

 

 

 

یافته های جریان کم ؛ به عنوان خستگی ، خستگی ، سیانوز محیطی ، شب ادراری ، الیگوریا ، سنکوپ ، تنفس شاین استوکس ظاهر می شود و با وخامت گردش خون سیستمیک مرتبط است.

 

 

 

علائم احتقان ریوی. افزایش فشار مویرگی ریوی و علائم و نشانه های متعاقب آن مانند تنگی نفس ، ارتوپنه ، تنگی نفس شبانه پاروکسیسمال ، ادم ریوی حاد و هموپتیزی.

 

 

 

علائم سیستمیک ازدحام ؛ با افزایش فشار وریدی سیستمیک رخ می دهد. این یافته ها عبارتند از پری وریدی ، آسیت ، ادم و سیانوز محیطی. نارسایی قلب با توجه به ظرفیت تلاش بیمار در 4 مرحله ارزیابی می شود.

 

 

 

مرحله I: هیچ محدودیتی در فعالیت بدنی وجود ندارد

 

مرحله دوم: علائم نارسایی قلبی با تلاش زیاد

 

مرحله III: علائم نارسایی قلبی با اعمال خفیف

 

مرحله چهارم: علائم نارسایی قلبی در حالت استراحت

 

 

 

یافته های معاینه فیزیکی

 

 

 

تاکی کاردی ، pulsus alternans ، شنیدن S3 و S4 ، رال های خزنده در ریه ، مایع پلور ، علائم احتقان سیستمیک (هپاتومگالی ، آسیت ، ادم پرفیبیال) و کاردیومگالی.

 

  تله قلب؛ در نشان دادن مرزهای قلبی و علائم احتقان ریوی بسیار مفید است. افزایش نسبت قلب و قفسه سینه (نسبت وسیع ترین قطر افقی قلب به بزرگترین قطر قفسه سینه بزرگتر از 0.5) ، احتقان وریدی ریوی در مناطق فوقانی

(نمای استاگورن ، ضخیم شدن شقاق ، پر شدن هیلار ، ادم بینابینی یا ادم آلوئولار ، مایع پلور ، خطوط کرلی A (ناحیه فوقانی و میانی) ، خطوط کرلی B (کاستوفرنیک) (به دلیل ضخیم شدن سپتوم) یافته های اصلی هستند که توسط تلگراف آشکار می شوند.

 

 

 

اکوکاردیوگرافی یک روش تشخیصی آسان ، اقتصادی ، غیرتهاجمی ، سالم و عینی در تشخیص و پیگیری بسیاری از بیماری های قلبی ، بیماری های دریچه قلب و نارسایی قلبی است. این استاندارد طلایی برای تشخیص نارسایی قلبی است.

 

 

 

با این حال ، اگرچه از معیارهای فرامینگهام در عمل زیاد استفاده نمی شود ، اما در برخی موارد کاملاً مفید است. از است ترکیبی از حداقل یک معیار عمده و دو جزئی برای تشخیص بالینی نارسایی قلب کافی است.

 

 

 

معیارهای جزئی

 

 

 

- تنگی نفس شبانه پاروکسیسم - ورم قبل از بارداری

 

-پری وریدی -تنگی نفس ورزش کنید

 

- رال استاز در ریه - مایع پلور

 

-کاردیومگالی -هپاتومگالی

 

-ریفلاکس هپاتوژولولار-سرفه شبانه

 

-ادم حاد ریوی-تاکی کاردی

 

-S3 gallo rhythm -کاهش وزن

 

-افزایش فشار وریدی (> 16 سانتی متر H2O)

 

 

 

درمان نارسایی قلبی

 

- درمان علت اصلی (فشار خون بالا ، بیماری عروق کرونر ، بیماری دریچه قلب ، آریتمی) و از بین بردن عوامل تحریک کننده ،

 

-کاهش حجم کار قلب: استراحت ، محدودیت مایعات و نمک ، اتساع عروق ،

 

-بهبود عملکرد پمپ ، با توجه به مرحله نارسایی قلبی

 

رویکرد درمانی اعمال می شود. اول از همه ، فعالیت بدنی و مصرف نمک محدود شده است. در صورت چاقی ، کاهش وزن توصیه می شود. در صورت لزوم ، داروهای ادرار درمانی و داروهای گشادکننده عروق (مهار کننده های ACE ، نیترات ها) در پیگیری داده می شوند. با پیشرفت بیماری ، داروهای اینوتروپیک مثبت مانند دیگوکسین به درمان اضافه می شود. در حال حاضر ، دو گزینه دارویی وجود دارد که باعث افزایش طول عمر در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی می شود. برای این منظور در درمان نارسایی قلبی می توان از اسپیرونولاکتون ، یک بتا بلاکر و آنتاگونیست آلدوسترون با دوز کم استفاده کرد.

 

 

 

بیماری های دریچه قلب

 

 

 

بیماری دریچه قلب؛ آنها در نتیجه وخامت ساختارهای تشریحی دریچه های قلب در نتیجه دلایل مختلف و از دست دادن جدی عملکرد رخ می دهند. شایع ترین علت در کشور ما بیماری های روماتیسمی دریچه قلب است. در افراد مسن ، بیماری های تخریب کننده دریچه قلب برجسته می شوند. بیماری های روماتیسمی دریچه قلب بیشتر درگیر دریچه میترال ، سپس دریچه آئورت و حداقل دریچه ریوی است. در حالی که نارسایی میترال در دوره اولیه شایعتر است ، اما تنگی میترال اغلب در نتیجه توسعه فیبروز در دوره مزمن رخ می دهد.

 

 

 

تنگی آئورت

 

 

 

به طور معمول ، منطقه دریچه آئورت 2.5-3 سانتی متر مربع است. هرچه این ناحیه به زیر 1.5 سانتی متر مربع می رسد ، فشار بطن داخل چپ افزایش می یابد. برای غلبه بر فشار افزایش یافته ، بطن چپ باید نیروی انقباض را افزایش دهد. هیپرتروفی بطن چپ در نتیجه باعث کاهش مصرف اکسیژن می شود و عملکردهای سیستولیک و دیاستولیک با گذشت زمان شروع به خراب شدن می کنند.

 

 

 

ناهنجاری های مادرزادی دریچه در کودکان ، بیماری های روماتیسمی دریچه قلب در بیماران جوان و میانسال ، تغییرات دژنراتیو و کلسیفیک در افراد مسن شایع ترین علل هستند.

 

 

 

در کلینیک بیماری ، درد قفسه سینه در نتیجه افزایش تقاضای اکسیژن میوکارد و کاهش جریان کرونر به دلیل کوتاه شدن مدت دیاستول ، سنکوپ و تنگی نفس ورزشی در نتیجه کاهش جریان خون مغزی به دلیل ضرب ضربان سیستولیک ، سه علامت مهم است. . ممکن است در هنگام انجام ورزش ، مرگ ناگهانی رخ دهد. نارسایی احتقانی قلب و اختلالات ریتم ممکن است رخ دهد. امید به زندگی بدون درمان در بیماران مبتلا به درد قفسه سینه 5 سال ، در بیماران سنکوپ 3 سال و در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی 2 سال است. سوفل جهشی سیستولیک که در کانون آئورت شنیده می شود و به گردن گسترش می یابد ، مهمترین یافته معاینه فیزیکی است. ضربان آپیکالی قوی ، نبض تاردوس و پارووس (نبض ضعیف دیررس) از دیگر یافته ها هستند. اختلاف فشار سیستولیک و دیاستولیک کاهش یافته است.تشخیص قطعی توسط اکوکاردیوگرافی و اندازه گیری فشار سوند انجام می شود.

 

 

 

نارسایی آئورت

 

نارسایی آئورت با علائم اضافه بار حجمی خود را نشان می دهد. مقداری از خون ارسالی به آئورت در سیستول به بطن در دیاستول برمی گردد. اتساع با بارگیری حجم ایجاد می شود. در نتیجه اتساع ، انقباض قلب مختل شده و علائم نارسایی قلبی مشاهده می شود. این بیماری دریچه است که قلب را بیشتر از همه بزرگ می کند. بیماری روماتیسمی دریچه قلب شایع ترین علت است. آترواسکلروز ، فشار خون بالا ، سفلیس و بیماری های بافت همبند نیز می توانند باعث نارسایی آئورت شوند.

 

 

 

نارسایی آئورت برای مدت طولانی بدون علامت است. با اعمال فشار ، مدت زمان دیاستول کوتاه می شود ، بنابراین جریان برگشتی از آئورت در دیاستول کاهش می یابد. ظرفیت تلاش این بیماران تا حدی حفظ شده است. درد قفسه سینه شایع نیست و بیشتر به دلیل ایسکمی کرونر دیده می شود. سوفل مکیدن دیاستولیک اولیه مهمترین یافته است. با این حال ، این بیماری یافته های معاینه بدنی غنی دارد. نبض کوینکه (تپش مویرگی در ناخن ها) ، علامت موسیت (لرزش سر با ضربان قلب) ، ضربان قلب کوریگان (ضربان قلب ضربان قلب) ، علامت هیل (فشار خون بالا در اندام تحتانی) ، "شلیک تپانچه" به شریان فمور قابل شمارش است . معاینه اکوکاردیوگرافی بهترین روش برای تشخیص است.

 

 

 

تنگی میترال

 

 

 

مساحت دریچه میترال به طور معمول 4-6 سانتی متر مربع است. اگر این ناحیه کمتر از 2.5 سانتی متر مربع باشد ، تنگی میترال وجود دارد. شایعترین علت آن بیماری روماتیسمی دریچه قلب است. این در خانمها بیشتر دیده می شود. در نتیجه تنگی ، فشار دهلیز چپ افزایش می یابد و فشارهای وریدی ریوی و مویرگی به ترتیب افزایش می یابد. با افزایش تنگی ، علائم نیز افزایش می یابد. در طول ورزش ، احتقان ریوی افزایش می یابد و بیمار دچار تنگی نفس می شود. به عنوان جبران ، دهلیز چپ بزرگ شده و بسته به بزرگ شدن ، خراب شدن سیستم هدایت قلب در دهلیز و فیبریلاسیون دهلیزی ممکن است ایجاد شود. بزرگ شدن دهلیزها و از بین رفتن انقباضات موثر ممکن است منجر به تشکیل ترومبوس شود. شانس آمبولی در این بیماران بیشتر است. شایع ترین علامت آن تنگی نفس ناشی از تمرین است. ارتوپنه ، خستگی ، تپش قلب ، هموپتیزی ، سرفه ، حملات برونشیت و ظاهر لب های رزوس بنفش را می توان تشخیص داد.

 

 

 

در معاینه فیزیکی ، سمع سفت شدن صدای قلب S1 ، صدای باز شدن میترال ، سوفل میدیاستولیک و تشدید پیش سیستولیک را نشان می دهد. در صورت ایجاد فیبریلاسیون دهلیزی ، ایجاد انسداد در ریه ، لب گونه بنفش قرمز و نارسایی قلب راست ، یافته های احتقان سیستمیک ( ادم ، آسیت ، گرفتگی وریدی) ممکن است دیده شود. مهمترین عوارض عبارتند از: فیبریلاسیون دهلیزی ، اندوکاردیت عفونی ، ترومبوآمبولی سیستمیک و ریوی ، فشار خون ریوی و هموسیدروز.

 

 

 

نارسایی میترال

 

 

 

هرگونه آسیب شناسی در آنونول دریچه میترال بین دهلیز و بطن ، دریچه ها و عضلات پاپیلاری و وتر در بطن می تواند منجر به نارسایی میترال شود. شایع ترین علت نارسایی میترال ، افتادگی دریچه میترال است. دلایل دیگر شامل بیماری های روماتیسمی دریچه قلب ، اتساع بطن چپ ، بیماری های عروق کرونر است.

 

 

 

در نارسایی میترال ، میزان بار در درجه اول هم در بطن چپ و هم در دهلیز چپ افزایش می یابد و بار سیستولیک رخ می دهد. در طی انقباض بطن ، خون به آئورت ارسال می شود. در نارسایی میترال ، دریچه میترال نمی تواند مانع از عبور خون از بطن به دهلیز در طول سیستول شود و خونی که در دهلیز چپ فرار می کند در طول دیاستول به بطن چپ برمی گردد و بار حجمی ایجاد می کند و باعث اتساع بطن می شود. این وضعیت در طولانی مدت نارسایی میترال را بیشتر افزایش می دهد. باز هم ، در طولانی مدت ، قدرت انقباض قلب کاهش می یابد و یافته های جریان کم رخ می دهد. در اواخر دوره ، احتقان ریوی و علائم نارسایی قلب راست ممکن است با افزایش بار پشت قلب ایجاد شود.

 

 

 

شایع ترین علامت در کلینیک بیماری خستگی است که به دلیل کاهش برون ده قلبی ایجاد می شود. با پیشرفت بیماری ، فشار انتهای دیاستولیک بطن چپ و فشار دهلیز چپ افزایش می یابد ، احتقان ریوی و تنگی نفس ایجاد می شود. فیبریلاسیون دهلیزی در مرحله مزمن شایع است. دهلیز چپ ممکن است به ابعاد عظیمی برسد و نارسایی احتقانی قلب ایجاد شود. در معاینه قلبی ، سوفل پانسیستولیک و تریست سیستولیک تا زیر بغل گسترش می یابد. به طور کلی ، نرم شدن در S1 ، S3 و سوفل خفیف دیاستولیک از دیگر یافته های سمعک است.

 

 

 

افتادگی دریچه میترال (mvp)

 

 

 

این شایعترین علت نارسایی میترال است. با این حال ، ممکن است در اکثر بیماران مورد توجه قرار نگیرد ، زیرا هیچ اختلال همودینامیکی ایجاد نمی کند. یک یا هر دو دریچه میترال در انتهای سیستول به دهلیز چپ بیرون می زنند. دریچه خلفی معمولاً درگیر می شود. دژنراسیون میکسوماتوز دریچه اغلب در علت ایجاد می شود. این تغییرات آناتومیکی ممکن است باعث ایجاد تنش در عضلات پاپیلاری و وترها شده و منجر به ایجاد یک عکس آنژین مانند شود.

 

 

 

آندوکاردیت عفونی (به عنوان مثال)

 

 

 

التهاب میکروبی اندوکارد و دریچه های قلب را اندوکاردیت عفونی می نامند. آندوکاردیت حاد عفونی ، که به طور حاد با سیر کامل ، تب بالا ، لکوسیتوز و میزان رسوب زیاد ایجاد می شود ، با علائمی مانند تب زیر تب ، تعریق شبانه ، کاهش وزن و افزایش رسوب در بیماران با اختلالات دریچه ای قبلی ، و در صورت عدم درمان ، 6 هفته -3 به شکل بالینی که می تواند در طی یک ماه منجر به مرگ شود ، آندوکاردیت عفونی تحت حاد نامیده می شود. امروزه از این طبقه بندی زیاد استفاده نمی شود.

 

 

 

علت شناسی: عوامل ممکن است با توجه به ویژگی های دریچه متفاوت باشند. این مسئله از اهمیت بسیاری برخوردار است زیرا ممکن است در انتخاب آنتی بیوتیک برای درمان تأثیر بگذارد.

 

 

 

1. آندوکاردیت دریچه طبیعی

 

2. اندوکاردیت دریچه پروتز

 

آ. دوره اولیه (اگر در شصت روز اول پس از تعویض شیر ایجاد شود) ،

 

ب دوره دیررس (اگر بعد از شصت روز پس از تعویض شیر ایجاد شود)

 

3. آندوکاردیت عفونی در مصرف کنندگان داروهای وریدی اکثر موارد آندوکاردیت دریچه طبیعی ناشی از استرپتوکوک ، انتروکوک و استافیلوکوک است. اکثر استرپتوکوکها استرپتوکوکهای viridans (اغلب S. sanguis) هستند که اعضای فلور طبیعی دهان هستند و بیشتر به پنی سیلین حساس هستند. آنها بیشتر پس از درمان دندان مشاهده می شوند. از طرف دیگر ، استافیلوکوک در 25٪ موارد دیده می شود و ممکن است باعث آندوکاردیت عفونی حاد شود. انتروکوک ها 5 تا 15 درصد از موارد را بر عهده دارند و بیشتر پس از اعمال دستگاه تناسلی و گوارشی و در بیماران مسن شایع هستند. در دوره اولیه آندوکاردیت دریچه مصنوعی ، S. epidermidis و S. aureus شایعترین عوامل ایجاد کننده هستند. در اواخر دوره ، استرپتوکوک viridans شایع ترین علت است ، مانند آندوکاردیت دریچه طبیعی.

 

 

 

1. aureus شایعترین عامل در معتادان چهارگانه به مواد مخدر است. قارچ ها (گونه های غیر آلبیکنس کاندیدا) ، باکتری های گرم منفی اغلب در این گروه دیده می شوند. دریچه میترال دومین دریچه شایع قلب است و دریچه آئورت در آن دخیل است. پاتوژنز: در وهله اول ، تغییراتی ایجاد می شود که چسبندگی باکتری ها را در نتیجه ضربه و التهاب روی سطح دریچه تسهیل می کند ، این باعث تجمع پلاکت ها و فیبرین در سطح پوم می شود. به این تجمع آندوکاردیت ترومبوتیک غیر باکتریایی گفته می شود. بعداً باکتریها در این منطقه مستقر شده و استعمار ایجاد می کنند. پس از استعمار ، سطح درپوش آسیب دیده یک لایه جدید متشکل از فیبرین و پلاکت ها تشکیل می دهد و رشد باکتری ها را تسهیل می کند. نتیجه آن پوشش گیاهی معمولی اندوکاردیت عفونی است. باکتریمی موقت در نتیجه کشیدن دندان ، مداخلات گوارشی ، اورولوژی و زنان ، ایجاد اندوکاردیت عفونی را تسهیل می کند. باکتریمی و ته نشینی باکتریها در سطح آندوکاردیت غیر ترومبوتیک مهمترین مراحل هستند. در نتیجه همه اینها ، ممکن است یک تصویر عفونت به صورت محلی در قلب و سپسیس ایجاد شود. حوادث ترومبوآمبولیک همراه با تصویر بالینی است.

 

 

کلینیک: تصویر بالینی بیمار تحت تأثیر یک عفونت جدی قرار دارد. تب رایج ترین یافته است. آندوکاردیت عفونی را باید در هر بیمار مبتلا به تب و سوفل قلبی در نظر گرفت. نارسایی احتقانی قلب و نارسایی کلیه ممکن است رخ دهد. تب ممکن است در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی ، نارسایی کلیه و افراد مسن مشهود باشد. نارسایی ناگهانی قلب ممکن است در نتیجه پارگی عضله پاپیلار ایجاد شود. این عوارض در اندوکاردیت عفونی حاد شایع تر است. نارسایی قلبی مهمترین عارضه ای است که پیش آگهی را تعیین می کند.

 

 

 

عوارض دیگر آمبولی سپتیک است که در اثر پارگی گیاهان از سطح پوشش ایجاد می شود و ممکن است شرایط جدی سیستمیک ایجاد شود. آندوکاردیت عفونی را باید در یک بیمار جوان در نظر گرفت که هیچ بیماری قلبی قبلی ندارد و آمبولی همراه با تب دارد.

 

 

 

حوادث عروقی مغزی ، انفارکتوس طحال ، آمبولی عروق محیطی دیده می شود. آمبولی اغلب در مغز رخ می دهد. جدا از این ، ممکن است عوارضی از جمله مغز مغز ، مننژیت ، انسفالیت و آبسه مغز نیز ایجاد شود.

 

 

 

ضایعات Janeway ضایعات هموراژیک ، ماکولا و بدون درد هستند که در دست و کف پا مشاهده می شوند. گره های اسلر ضایعات دردناکی به قطر 2-3 میلی متر در سطح داخلی انگشتان دست و پا به دلیل مجتمع های ایمنی در گردش هستند. لکه های رات ضایعات بیضی شکل ، کم رنگ و خونریزی دهنده هستند که در نزدیکی دیسک بینایی قرار دارند. خونریزی های تکه تکه به صورت خطوط قرمز قهوه ای روی بستر ناخن ظاهر می شود. نارسایی کلیوی ممکن است در نتیجه آمبولی یا گلومرولونفریت پیچیده ایمنی ایجاد شود. همه این علائم و نشانه ها در نتیجه مکانیسم های آمبولی و ایمونولوژیکی ایجاد می شود.

 

 

 

تشخیص: کشت خون یکی از مهمترین روشهای تشخیصی در آندوکاردیت عفونی است. در دوره ای که بیمار تب دار است ، پس از آنتی سپسیس خوب پوست ، تقریباً 10-15 سی سی خون از رگهای مختلف محیطی حداقل سه بار در فواصل یک ساعته گرفته می شود و نکات تزریق به بطری های مخصوص تغییر می یابد. از آنجا که معمولاً باکتریمی مداوم وجود دارد ، می توان در دوره های بدون تب هموکشت را نیز انجام داد.

 

 

 

خون گرفته شده باید در محیط کشت هوازی و بی هوازی تلقیح شده و به مدت کافی انکوبه شود. مهمترین یافته از نظر تشخیص وجود استافیلوکوکها ، انتروکوکها و ویریدانس استرپتوکوکها است که شناخته شده اند باعث ایجاد آندوکاردیت عفونی در فرهنگ های خون ، حداقل دو بار.

 

 

 

در آزمایشگاه ، افزایش میزان رسوب گلبول های قرمز ، هیپرگاماگلوبولینمی ، کم خونی ، افزایش CRP ، لکوسیتوز ، مثبت بودن فاکتور روماتوئید قابل تشخیص است. اکوکاردیوگرافی ترانتوراکس می تواند پوشش گیاهی بزرگتر از 3 میلی متر را نشان دهد. در صورت لزوم ، اکوکاردیوگرافی از ناحیه مری باید انجام شود تا مشخص شود آیا پوشش گیاهی وجود دارد. حساسیت و ویژگی اکوکاردیوگرافی از راه مری کاملاً بالا است. بیماران در معرض آمبولی سیستمیک ، نارسایی قلبی و جراحی اورژانسی هستند.

 

 

 

معیارهای دوک در تشخیص آندوکاردیت عفونی استفاده می شود. برای این منظور ، وجود دو معیار عمده یا یک معیار عمده و سه معیار جزئی یا وجود پنج معیار جزئی برای تشخیص کافی است.

 

 

 

 

معیارهای اصلی

 

 

 

1. کشت خون مثبت: تولید یک میکروارگانیسم معمولی برای IE در دو فرهنگ جداگانه ،

 

2. یافته های اکوکاردیوگرافی مثبت: اکوکاردیوگرافی معمولی برای IE ، پوشش گیاهی ، داخل قلب

 

آبسه ، سوراخ شدن دریچه ، آسیب تازه ایجاد شده در دریچه مصنوعی و سوفل های نارسایی دریچه ای جدید.

 

 

 

معیارهای جزئی

 

 

 

1. وجود بیماری دریچه قلب قبلی یا اعتیاد به مواد مخدر IV ،

 

2. تب بالاتر از 38 درجه سانتیگراد ،

 

3. آمبولی شریان اصلی ، انفارکتوس ریوی سپتیک ، آنوریسم قارچی ، خونریزی داخل جمجمه ، خونریزی ملتحمه ، ضایعه Janeway ،

 

4. گلومرولونفریت ، ندول Osler ، لکه های روت ، RF مثبت ،

 

5. کشت خون مثبت و آزمایش های مثبت سرولوژی که با معیارهای اصلی مطابقت ندارند ،

 

6. یافته اکوکاردیوگرافی که با معیارهای اصلی مطابقت ندارد.

 

 

 

درمان: اندوکاردیت عفونی یک اورژانس است. تشخیص میکروبیولوژیکی باید برای بیمار انجام شود. آنتی بیوتیک درمانی تجربی باید در اسرع وقت شروع شود تا نتیجه کشت در برابر عوامل احتمالی پیدا شود. با توجه به نتایج کشت ، در صورت لزوم درمان باید تغییر کند ، عوارض باید از نزدیک پیگیری شود و در صورت لزوم بیمار برای مداخله جراحی تحت درمان قرار گیرد باید ارزیابی شود مدت زمان درمان حداقل چهار هفته است. آمپی سیلین و جنتامایسین به مدت 6-8 هفته به عنوان درمان تجربی تجویز می شود. در آندوکاردیت حاد عفونی ، اگر S. aureus به بتا لاکتام حساس باشد ، Nafcillin و Gentamicin با هم تجویز می شوند و در صورت مقاوم به بتا لاکتاماز ، Vancomycin و Gentamicin با هم تجویز می شوند.

 

 

 

آندوکاردیت پیش آگهی ضعیفی دارد.

 

یافته ها نشان می دهد:

 

- نارسایی قلبی،

 

- نارسایی کلیه،

 

- درگیری دریچه آئورت ،

 

- وجود دریچه مصنوعی ،

 

- توسعه آبسه ،

 

- آندوکاردیت قارچی و گرم منفی ،

 

- وجود گیاهان بزرگ ،

 

- سابقه آندوکاردیت عفونی قبلی.

 

 

 

پیشگیری: با توجه به خطر عمل و خطر بیماری زمینه ای ، تصمیم گرفته می شود که آیا پیشگیری انجام شود یا خیر.

 

 

 

مداخلات پرخطر برای IE

 

 

 

(باکتریمی شایع است ، پروفیلاکسی باید انجام شود)

 

- مداخلات داخل دهانی مربوط به دندانها و لثه ها ،

 

- لوزه ، جراحی دستگاه تنفسی فوقانی ،

 

- برونکوسکوپی محکم ،

 

- مداخلات تشخیصی و جراحی در دستگاه گوارش و دستگاه ادراری تناسلی ،

 

- آندوسکوپی بیوپسی ،

 

- اسکلروتراپی ، بستن ،

 

- جراحی ادرار ، پروستاتکتومی

 

 

 

مداخلات کم خطر برای IE

 

 

 

(پیشگیری توصیه نمی شود)

 

- قرار دادن دستگاه داخل رحمی در مواردی که عفونت وجود ندارد ،

 

- سزارین ،

 

- برونکوسکوپی انعطاف پذیر ،

 

- نمونه برداری از کبد ،

 

- آندوسکوپی بدون نمونه برداری ،

 

- آنژیوگرافی کرونر و عمل بای پس

 

 

 

آسیب شناسی هایی که پروفیلاکسی IE برای آنها توصیه می شود

 

 

 

- وجود دریچه مصنوعی ،

 

- کسانی که قبلاً IE داشته اند ،

 

- کسانی که بیماری دریچه روماتیسمی دارند (تنگی آئورت ، نارسایی آئورت ، تنگی میترال و نارسایی) ،

 

- افتادگی دریچه میترال همراه با نارسایی داخلی ،

 

- کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک ،

 

- بیشتر بیماریهای مادرزادی قلب (مجرای شریانی ، اختلال تیغه بطنی ، تترالوژی فالوت ، انعقاد آئورت)

 

- سندرم مارفان ،

 

- باید در فیستول های AV اعمال شود.

 

 

 

آسیب شناسی هایی که پروفیلاکسی IE برای آنها توصیه نمی شود

 

 

 

- جدا شده از نوع secundum ASD ،

 

- سوفل های فیزیولوژیکی ،

 

- کسانی که دارای ضربان ساز و دفیبریلاتور کاشته شده هستند ،

 

- کسانی که تحت کاتتریزاسیون قلب و PTCA قرار گرفتند ،

 

- استفاده از پروفیلاکسی شش ماه پس از جراحی های ASD ، PDA و VSD

 

 

 

در مداخلات دهانی

 

 

 

- آموکسی سیلین 3 گرم 1 ساعت قبل از مداخله و 1.5 گرم 6 ساعت پس از مداخله داده می شود.

 

- اریترومایسین 1 گرم 1 ساعت قبل ، 5/0 گرم 6 ساعت بعد یا کلیندامایسین 300 میلی گرم 1 ساعت قبل ، 150 میلی گرم 6 ساعت بعد برای بیماران آلرژیک به پنی سیلین توصیه می شود.

 

- اگر بیمار نتواند آن را به صورت خوراکی مصرف کند ، آمپی سیلین 2 گرم IV / IM 1 ساعت قبل ، 1 گرم 6 ساعت بعد ،

 

- اگر به پنی سیلین حساسیت دارید ، کلیندامایسین 300 میلی گرم IV 1 ساعت قبل ، 150 میلی گرم 6 ساعت بعد توصیه می شود ،

 

- در بیماران با خطر بالا حساسیت به پنی سیلین ، وانکومایسین به صورت تزریق 1 گرم یک ساعت قبل از عمل تزریق می شود.

 

 

 

مداخلات دستگاه گوارش و دستگاه تناسلی

 

 

 

- آمپی سیلین 2 گرم IV + جنتامایسین 1.5 میلی گرم بر کیلوگرم IV 1 ساعت قبل و 6 ساعت بعد توصیه می شود.

 

- وانکومایسین 1 گرم ، تزریق + جنتامایسین 1.5 میلی گرم بر کیلوگرم یک ساعت قبل در بیماران آلرژیک به پنی سیلین.

 

 

 

آریتمی ها

 

 

 

آریتمی ها پاتولوژی هایی هستند که در نتیجه بی نظمی در فعالیت الکتریکی طبیعی قلب ایجاد می شوند و ممکن است منجر به تغییر در عملکرد پمپ قلب شوند. به طور معمول ، تکانه ها از کانون سینواتریال ، که مرکز تولید در قلب است ، سرچشمه می گیرند. این محرک ها توسط مسیرهای خاص هدایت به سلول های میوکارد منتقل می شوند. این محرک ها به کلسیم وارد عضله قلب می شوند. اختلاف پتانسیل الکتریکی در غشای سلول ها رخ می دهد و با این اختلاف پتانسیل ، افزایش کلسیم در سیتوپلاسم میوسیت انقباض قلبی ایجاد می کند. اختلاف پتانسیل غشایی در سلولهای عضلانی قلب ، تفاوت بین بار یونی داخل سلول و بار یونی خارج سلول

 

فراهم می کند. آسیب شناسی هایی که در تبادل یونی در داخل سلول ایجاد می شود بر تشکیل آریتمی تأثیر می گذارد. آریتمی ها براساس منشا آنها طبقه بندی می شوند.

 

 

 

آریتمی های سینوسی

 

 

 

تاکی کاردی سینوسی: این ضربان قلب بیش از 100 در دقیقه است. موج P ، فاصله PP و QRS در نوار قلب طبیعی است. QRS بعد از هر موج P می آید. این یک آریتمی فیزیولوژیکی در پاسخ به بسیاری از بیماری های سیستمیک و فعال سازی سمپاتیک است. تاکی کاردی با اصلاح عوامل زمینه ای مانند تب ، هیپوکسی ، پرکاری تیروئید ، عفونت ، مصرف مواد مخدر و استرس به پایان می رسد.

 

 

 

برادی کاردی سینوسی: ضربان قلب زیر 60 در دقیقه. این می تواند در سکته قلبی حاد در بیماران با استفاده از مسدود کننده های بتا ، مسدود کننده های کانال کلسیم ، دیجیتال دیده شود. اگر ضربان قلب زیر 40 در دقیقه یا در موارد علامتی باشد ، درمان لازم است. اولین گزینه آتروپین است. اگر در اثر مسمومیت ناشی از مسدود کننده های بتا رخ دهد ، باید از گلوکوگان و اپی نفرین استفاده شود. ضربان ساز موقت باید در موارد غیر واکنشی و علامت دار وارد شود.

 

  سندرم سینوس بیمار: نوعی آریتمی متشکل از برادی کاردی سینوسی ، ایست سینوس ، حملات تاکی کاردی - برادی کاردی است. این بیماری اغلب همراه با بیماری های کرونر قلب مشاهده می شود. ممکن است بیماران دچار سرگیجه ، گیجی ، سنکوپ و تپش قلب شوند. تشخیص با مانیتورینگ نوار قلب 24 ساعته هالتر انجام می شود. در موارد بدون علامت

هیچ درمانی لازم نیست ضربان ساز دائمی باید در کسانی که علائم دارند وارد شود.

 

  آریتمی دهلیزی خارج سیستول دهلیزی: درمان به طور کلی در این آریتمی ، که به آریتمی نیازی ندارد ، تمرکز دهلیزی خارج از گره سینوسی زودتر از QRS سینوس رخ می دهد. ممکن است به دلیل بیماری های قلبی یا علل غیر اختصاصی باشد. بروز با افزایش سن افزایش می یابد. در طول دوره تئوفیلین ، کافئین ، نیکوتین ، استرس ، پرکاری تیروئید و عفونت دیده می شود.

 

 

تاکی کاردیای دهلیزی پاروکسیسم (PAT): فاصله R-R ناشی از تمرکز در دهلیز

 

نوعی آریتمی است که به طور ناگهانی شروع و پایان می یابد ، که در آن مجموعه QRS منظم و کمپلکس QRS باریک است. ضربان قلب بین 150-250 در دقیقه است. با ماساژ کاروتید می تواند به ریتم سینوسی برگردد. مسدود کننده های بتا ، آنتاگونیست کلسیم دیلتیازم و وراپامیل داروهای ضد آریتمی هستند که می توانند در آدنوزین درمانی استفاده شوند.

 

 

 

تاکی کاردی دهلیزی چند کانونی: این آریتمی اغلب در بیماران مبتلا به COPD دیده می شود و اغلب به فیبریلاسیون دهلیزی تبدیل می شود. ضربان قلب بیش از 100 در دقیقه است تشخیص با دیدن حداقل سه موج P از اشکال مختلف در نوار قلب انجام می شود. این مشخصه با افزایش خودکاری دهلیزی و ضربان دهلیزی ناشی از کانون های مختلف است.

 

 

 

لرزش دهلیزی: نوعی آریتمی است که از دهلیز بین 240-320 در دقیقه سرچشمه می گیرد و به طور مشخص با امواج P تیغه اره ظاهر می شود. سرعت بطن با انتقال در گره A-V تعیین می شود و سرعت بطن با توجه به میزان انسداد در آنجا اتفاق می افتد. معمولاً 1/2 پاس وجود دارد و سرعت بطن در هر دقیقه است.

 

حدود 150 است. غالباً یک علت قلبی زمینه ای وجود دارد و داروهای ضد آریتمی مانند پروپافنون و آمیودارون باید درمان شوند و در صورت لزوم در بیماران با همودینامیک نقص ، باید از کاردیورژن DC استفاده شود.

 

 

 

فیبریلاسیون دهلیزی: شایع ترین نوع آریتمی فوق بطنی است. فعالیت همزمان و نامنظم در بسیاری از کانون های دهلیز وجود دارد. برخی از سیگنال های منتشره از این کانون ها به گره های A-V به بطن منتقل می شوند. این یک آریتمی با یک پاسخ بطن نامنظم است. عدم وجود امواج P در فاصله ECG ، R-R

 

بی نظمی ، اختلاف در دامنه های R ، امواج فیبریلاسیون در لیدهای D1 و D2

 

تشخیص داده می شود اغلب بیماری زمینه ای قلب وجود دارد. این بیماری در بیماریهای سیستمیک مانند بیماری دریچه ای روماتیسمی قلب (شایع ترین تنگی میترال) ، فشار خون بالا ، بیماری عروق کرونر ، پرکاری تیروئید و COPD دیده می شود.

 

 

 

در فیبریلاسیون دهلیزی با سرعت بالای بطن ، به دلیل انقباضات غیر مectiveثر ، هماهنگی بین ضربان قلب و نبض به هم می خورد و نقص نبض ایجاد می شود. افزایش کسری کسری کار قلب را نشان می دهد. اگر فیبریلاسیون دهلیزی به تازگی ایجاد شده باشد ، باید کاردیورژن DC در بیماران ناپایدار همودینامیک انجام شود. در بیماران ثابت ، وراپامیل ، مسدود کننده های بتا یا دیگوکسین در درجه اول برای کنترل میزان بطن تلاش می شود. پس از آن ، سعی در بازگشت به ریتم سینوسی با داروهای ضد آریتمی مانند پروکائینامید ، آمیودارون ، پروپافنون و ایبوتیلید وجود دارد. اگر فیبریلاسیون دهلیزی در کمتر از 3 روز رخ دهد ، نیازی به درمان ضد انعقادی قبل از جراحی قلب نیست. این هدف برای کنترل میزان بطن در بیمارانی است که به ریتم سینوسی بر نمی گردند یا دارای فیبریلاسیون دهلیزی مزمن هستند. برای این ، دیگوکسین ، وراپامیل ، بتا-بلاکرها اغلب استفاده می شود. شایع ترین عارضه ترومبوآمبولی است و بنابراین باید در این بیماران ضد انعقاد اعمال شود.

 

  بلوک دهلیزی - بطنی درجه اول: با طولانی شدن فاصله PR (> 20 ثانیه) مشخص می شود. در MI تحتانی شایع است. این ممکن است اولین نشانه مسمومیت دیجیتال و میوکاردیت باشد. به هیچ درمان خاصی احتیاج ندارد. درمان برای علت اصلی انجام می شود.

 

 

بلوک دهلیزی - بطنی درجه دو:

 

- Mobitz نوع 1 (Wenckebach): طولانی شدن فاصله PR تا زمان از دست دادن ضرب و شتم افزایش می یابد. این بیماری اغلب پس از MI تحتانی مشاهده می شود. نیازی به درمان ندارد ، در صورت علامت دار بودن ، باید سرعت ساز موقت وارد شود.

 

- Mobitz نوع 2: برخی از امواج P را نمی توان از گره A-V به بطن هدایت کرد. بلوک می تواند 2/3 ، 1/2 یا 1/3 باشد. این یک بیماری جدی است ، میزان بطن به طور قابل توجهی کاهش می یابد و باید یک ضربان ساز اضطراری وارد شود.

 

بلوک دهلیزی - بطنی درجه سه: یک بلوک کامل وجود دارد. امواج P را نمی توان به بطن هدایت کرد.

 

هیچ ارتباطی بین امواج P و کمپلکس QRS در EKG وجود ندارد. (تفکیک دهلیزی - بطنی). بطنها اغلب با محرک ناشی از کانون بالای بطنها منقبض می شوند. در صورت علامتی بودن ، یک دستگاه سرعت گیر اورژانس باید وارد شود.

 

 

 

سندرم قبل از تحریک (WPW): عبور رسانایی از دهلیز به بطن از طریق یک مسیر خارج از گره A-V (مسیر بای پس) قبل از تحریک گفته می شود. حملات تاکی کاردی پاروکسیسم با پیش تحریک در سندرم ولف-پارکینسون-وایت مشاهده می شود. این سندرم چهار ویژگی دارد.

 

- حملات تاکی کاردی علامت دار ،

 

- کوتاه شدن فاصله P-R در ECG (<0.12 ثانیه) ،

 

- ظاهر موج دلتا ،

 

- گسترش در QRS (> 0.12 ثانیه)

 

حملات تاکی کاردی فوق بطنی ، بال زدن دهلیزی و فیبریلاسیون دهلیزی به طور مکرر در این بیماران دیده می شود. یک بیماری قلبی جدی وجود دارد.

 

 

 

آریتمی های بطنی

 

 

 

اکستراسیستول بطنی (VES): در نتیجه فعالیت الکتریکی در میوکارد بطنی غیر از تحریک گره سینوسی ایجاد می شود. بیماری های قلبی ، همانطور که در بیماری های سیستمیک دیده می شود ، کاملاً همچنین می تواند در افراد سالم مشاهده شود.

 

 

 

این رایج ترین نوع آریتمی هنگام سکته قلبی و مسمومیت دیجیتال است. در نوار قلب هیچ موج P از VES وجود ندارد و QRS گسترده ، تغییر شکل یافته و موج T در جهت منفی کمپلکس QRS قرار دارد.

 

 

 

موارد بدون علامت درمان نمی شوند. به کسانی که علائم دارند داروی ضد آریتمی مانند مسدود کننده بتا به آنها داده می شود.

 

 

 

تاکی کاردی بطنی (VT): سرعت بطن بیش از 150 در دقیقه وجود دارد. تاکی کاردی بطنی که کمتر از 30 ثانیه طول بکشد ، کوتاه مدت نامیده می شود ، VT که بیش از 30 ثانیه طول بکشد ، تاکی کاردی بطنی بلند مدت نامیده می شود. همیشه یک علت قلبی زمینه ای ، بیشتر MI وجود دارد ، و اگر همچنان ادامه یابد ، یک آریتمی کشنده است. کاردیورژن DC در موارد ناپایدار همودینامیکی استفاده می شود. لیدوکائین IV و آمیودارون را می توان در بیمارانی با ثبات همودینامیک استفاده کرد. در مواردی که به درمان پاسخ نمی دهند ، باید یک دفیبریلاتور کاردیوورتر کاشته شود. اگر ضربان قلب بیش از 250 در دقیقه باشد ، به آن لرزش بطنی می گویند. فیبریلاسیون بطنی (VF): نوعی آریتمی کشنده است که در آن انقباض بطنی وجود ندارد و برون ده قلب صفر است. مجتمع های QRS ، امواج P و T قابل تشخیص نیستند و ارتعاشات نامنظمی در EKG وجود دارد. درمان دفیبریلاسیون اضطراری و احیای قلبی ریوی است.

 

 

 

ارزیابی قبل از عمل بیماران دارای مشکلات قلبی از نظر دندانپزشکی

 

 

 

تعیین عوامل خطرزای قلبی با یک تجزیه و تحلیل دقیق و دقیق بسیار مهم است. بیماران باید از نظر سکته قلبی ، بیماری های عروق کرونر قلب مانند آنژین پکتوریس ، فشار خون بالا ، دیابت شیرین و نارسایی قلبی مورد تفصیل قرار گیرند. این خطر در بیماریهای قلبی عروقی ، نارسایی قلبی ، آریتمی شدید و بیماریهای دریچه قلب بسیار زیاد است. خطر قلبی در بیماران دیابتی ، فشار خون و نارسایی کلیوی بیشتر افزایش می یابد. شیوع فشار خون بالا در سنین میانسالی و بزرگتر به 50٪ می رسد و فشار خون بالا باید در بیمارانی که نیاز به عمل جراحی مربوط به دندانپزشکی دارند مورد ارزیابی قرار گیرد. در بیماران مبتلا به فشار خون خفیف (فشار خون سیستولی 140-160 میلی متر جیوه ، فشار خون دیاستولی 90-100 میلی متر جیوه) خطر کم است و نیازی به تأخیر در عمل نیست. این بیماران را می توان با انجام درمان معمول خود تحت عمل جراحی قرار داد. از طرف دیگر ، در بیماران مبتلا به فشار خون شدید (فشار خون سیستولیک بیش از 180 میلی متر جیوه ، فشار خون دیاستولیک بیش از 110 میلی متر جیوه) ، مداخلات انتخابی باید به بعد از کنترل فشار خون. در موارد اورژانسی ، عمل جراحی باید پس از طبیعی شدن فشار خون با داروهای سریع اثر (کپتوپریل tb 25-50 میلی گرم جویده شده) انجام شود. باید اطمینان حاصل شود که داروهای ضد فشار خون که بیمار قبل از عمل استفاده می کند ، استفاده می شود.

 

 

 

در بیماران با سابقه بیماری کرونر قلب ، باید مشاوره قلب و عروق برای تعیین عملکردهای سیستولیک و دیاستولیک بطن چپ قبل از عمل انجام شود. بیماران مبتلا به نارسایی قلبی قبل از عمل باید پس از افزایش ظرفیت عملکردی آنها تحت عمل جراحی قرار گیرند. تعیین وجود بیماری های روماتیسمی یا تخریب کننده دریچه قلب در بیماران به دلیل پیشگیری از آندوکاردیت عفونی و مشکلات همودینامیکی بیماری ممکن است مهم باشد. عمل

 

پرخطرترین بیماری دریچه برای بیمار تنگی شدید آئورت است. در این مورد ، اقدامات جراحی باید به بعد از اصلاح تنگی آئورت موکول شود. اگرچه تنگی میترال ، که به طور مکرر تشخیص داده می شود ، یک بیماری کم خطر برای عمل است ، اما نیازی به اصلاح قبل از عمل نیست. برای کاهش میزان فیبریلاسیون دهلیزی که اغلب در این بیماران وجود دارد یا تبدیل آن به ریتم سینوسی کافی خواهد بود.

 

 

 

در نارسایی آئورت و میترال ، تثبیت بیمار با داروهای ادرارآور و گشاد کننده عروق ممکن است کافی باشد. ارزیابی بیماران مبتلا به بیماری دریچه قلب از نظر آندوکاردیت عفونی بسیار مهم است. به طور کلی ، بیماران مبتلا به دریچه های مصنوعی قلب ، مبتلایان به اندوکاردیت عفونی قبلی ، بیماری های مادرزادی قلب ، بیماری های روماتیسمی دریچه قلب ، کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک و افتادگی دریچه میترال همراه با عود باید در پروفیلاکسی اندوکاردیت عفونی قرار گیرند. طبق پروتکل ها ، افرادی که سوفل فیزیولوژیکی و بی گناهی دارند ، کسانی که پیوند بای پس عروق کرونر دارند ، کسانی که دارای ضربان ساز هستند و کسانی که بدون افتادگی دریچه میترال افت کرده اند ، نیازی به پیشگیری ندارند. به طور کلی ، پیشگیری در روشهای دندانپزشکی که باعث خونریزی مخاط و لثه می شوند ، اجباری است. در روشهایی مانند پر کردن دندانهای شیری ، استفاده از ابزارهای ساده ارتودنسی که باعث خونریزی لثه نمی شوند ، پروفیلاکسی لازم نیست.

 

 

 

مصرف ضد انعقاد خوراکی در بیماری های دریچه قلب شایع است. قبل از عمل جراحی غیر تهاجمی (اقدامات سطحی ، اقدامات دندانپزشکی) کافی است که برای کاهش مدت زمان ضد انعقاد خوراکی ، مقدار INR را کاهش داده و پس از عمل دوباره درمان را شروع کنید. در بیماران با خطر خونریزی زیاد و خطر ترومبوآمبولی بالا ، درمان ضد انعقادی خوراکی باید چهار روز قبل از عمل قطع شود و درمان باید با هپارین با وزن مولکولی کم ادامه یابد. دست اختلالات ریتم و هدایت هنگامی که با آسیب شناسی دیگری در ارتباط نباشند ، خطر جراحی را در دندانپزشکی افزایش نمی دهند. در صورت وجود نارسایی قلبی ، ایسکمی کرونر ، هیپوکسی ، اختلالات تعادل الکترولیت با آریتمی ، باید اصلاح شود. در بیماران مبتلا به بیماری کرونر قلب ، استفاده از بتا بلاکرها قبل از عمل می تواند خطرات احتمالی بعد از عمل را کاهش دهد. مشخص شده است که تجویز نیترات وریدی یا ترانس درم در حین عمل ، که به طور مکرر انجام می شود ، مفید نیست و حتی ممکن است مضر باشد.

مصرف سیستمیک فلوراید چیست؟

فلوئور دارای بالاترین میزان الکترونگاتیوی در بین کلیه عناصر شیمیایی است. هیچ ماده شیمیایی نمی تواند فلوئور را از ترکیب خود آزاد کند. به همین دلیل ، فلوئور در طبیعت آزاد یافت نمی شود ، به عنوان ترکیبی به شکل "فلوراید" وجود دارد و جداسازی آن با روش های علمی بسیار دشوار است. به همین دلیل ، به جای فلورین ، آن را فلوراید می نامند. فلوراید را نمی توان در شیشه ، سیلیکون ذخیره کرد. این ماده اولیه مهم صنایع آهن و فولاد ، شیمی ، سرامیک و شیشه است.

 

سیستمیک فلوراید چیست؟ چه چیزی نیست؟ متابولیسم و ​​سمیت فلوراید فلورین دارای بالاترین قدرت منفی در بین عناصر شیمیایی است. هیچ ماده شیمیایی نمی تواند فلوئور را از ترکیب خود آزاد کند. به همین دلیل ، فلوئور در طبیعت آزاد یافت نمی شود ، بلکه به صورت ترکیبی به شکل "فلوراید" وجود دارد و جداسازی آن با روش های علمی بسیار دشوار است. به همین دلیل به جای فلورین ، آن را فلوراید می نامند. فلوراید را نمی توان در شیشه ، سیلیکون ذخیره کرد. این ماده اولیه مهم صنایع آهن و فولاد ، شیمی ، سرامیک و شیشه است.

                     

 

  فلوراید ماده معدنی است که می تواند در طیف گسترده ای از محیط ها و شرایط زمین شناسی تشکیل شود. اولین استفاده شناخته شده از ترکیبات فلوراید به سال 1670 در اچ شیشه برمی گردد. شیمیدانان سعی کردند محتوای این ماده را که می تواند شیشه را اچ کند ، تعیین کنند و در سال 1869 ، جورج گور موفق شد برای اولین بار مقدار کمی فلوئور خالص با روش الکترولیت تولید کند.

 

 

 

به طور اتفاقی کشف شده است که فلوراید شیوع پوسیدگی دندان را کاهش می دهد. در سال 1916 ، دندانپزشک آمریکایی دکتر اف مک کی برخی از نقایص را در مینای دندان بیماران خود یافت و این نقایص را به عنوان مینای دندان لکه دار نامید. در دهه 1930 مشخص شد که علت این نقایص مینای دندان به دلیل غلظت بالای فلوراید در آب آشامیدنی است و مقاومت آنها در برابر پوسیدگی بیشتر است.

 

 

 

در سال 1942 دین و همکاران در یک مطالعه اپیدمیولوژیکی که آنها انجام دادند ، هنگامی که تقریباً 1 ppm در آب آشامیدنی یافت شد ، هیچ نقصی در مینای دندان یافت نشد. همچنین مشخص شد مقاومت آنها در برابر پوسیدگی دندان بیشتر است. با توجه به مطالعات انجام شده ، پذیرفته شد که میزان مطلوب فلوراید در آب آشامیدنی باید 1 ppm باشد. با این حال ، این نسبت فلوراید با توجه به شرایط آب و هوایی متفاوت است. دلیل این امر این است که آب در آب و هوای گرم بیشتر تبخیر می شود و بنابراین غلظت فلوراید افزایش می یابد. در شرایط آب و هوای گرم ، فلوراید مطلوب باید ppm 7/0 باشد (5).

 

 

 

فلوراید آب آشامیدنی طبیعی و چشمه با استفاده از روشهای سیستمیک و موضعی به عنوان یک روش بهداشت عمومی برای محافظت از دندان در برابر پوسیدگی در مناطق جغرافیایی که غلظت فلوراید کم است (<0.5 ppm) یا در کشورهایی که نمی تواند به دلیل اقتصادی یا کمبودهای فنی ، بنابراین شیوع پوسیدگی در افراد مشهود است و به همین ترتیب کاهش می یابد (9 و 11).

 

 

 

کاربردهای سیستمیک فلوراید

 

 

 

برنامه های فلوراید سیستمیک ؛ این ماده به صورت قرص ، پاستیل ، قطره ، نمک یا افزودن فلوراید به شیر ، ترکیبات مولتی ویتامین - فلوراید ، فلوراسیون مدرسه یا آب آشامیدنی ساخته می شود. WHO شرایط لازم برای افزودن F به آب آشامیدنی در جامعه را به شرح زیر گزارش کرده است:

 

- سطح پوسیدگی در آن جمعیت باید متوسط ​​بالا باشد و همچنین باید مشخص شود که روند صعودی وجود دارد.

 

- آن منطقه باید از نظر اقتصادی و فنی از یک سطح مشخص بالاتر باشد.

 

- شبکه آب آشامیدنی منطقه ای باید برای اکثر خانه ها قابل دسترسی باشد.

 

- افراد در آن جامعه باید از آبی که به خانه هایشان می رسد به عنوان آب آشامیدنی و تهیه وعده های غذایی استفاده کنند.

 

- آن منطقه باید دارای تصفیه خانه و ایستگاه پمپاژ باشد.

 

- مواد شیمیایی فلوراید موجود و مورد استفاده باید از کیفیت قابل قبولی برخوردار باشد.

 

- تجهیزات لازم و پرسنل آموزش دیده باید در ایستگاه موجود باشد تا بررسی های منظم انجام شود.

 

• آب مدرسه: ppm 2-5 برای کودکان آزمایش شده است.

 

• نمک: 90 میلی گرم F / kg و 250mg F / kg در سوئیس آزمایش شده است. امروز 250 میلی گرم در کیلوگرم توصیه می شود. این ماده در کشورهایی مانند فرانسه ، ایتالیا ، بلژیک ، جامائیکا ، کلمبیا یافت می شود.

 

• شیر: معمولاً با استفاده از شیر کشور تعیین می شود.

 

- برای استفاده روزانه از 200 میلی لیتر ، لازم است 5 ppm اضافه کنید.

 

- شیرهای آماده: در مجارستان ، بلغارستان ، روسیه ، چین ، انگلیس و شیلی دارای فلوره است.

 

• شکر: 2 و 5 ppm F (20 و 50 ppm F وزن خشک) در محلول قند به موفقیت 3-44٪ دست یافت. مقادیر مشابهی به آب میوه اضافه شد.

 

• قرص و قطره: به عنوان جایگزین آب آشامیدنی در نظر گرفته می شود.

 

هنگام تنظیم مقدار قرص ، باید هم سن کودک و هم غلظت فلوراید موجود در آب آشامیدنی آن منطقه در نظر گرفته شود (6) (جدول 1). امروزه قرص های فلوراید بیشتر برای کودکانی که ضایعات پوسیدگی فعال و گسترده دارند یا جریان بزاق ناکافی دارند توصیه می شود (12).

 

 

 

 

 

 

مشکلات تجویز سیستمیک فلوراید

 

- برای همیشه موثر نیست.

 

- مشکلات کاربردی دارد.

 

-باید به طور منظم استفاده شود.

 

- سیستم فاضلاب خوب آب مورد نیاز است.

 

- آزادی شخصی - مسائل اخلاقی وجود دارد.

 

-خطر ابتلا به فلوروز دندان وجود دارد.

 

-سایر مشکلات مربوط به Systemic F یک خطر است (9 ، 11).

 

متابولیسم فلوراید

 

 

 

90-75 درصد فلوراید بلعیده شده به سرعت از دستگاه گوارش به ویژه از معده جذب می شود. نیمه عمر جذب حدود 30 دقیقه است. بیشترین غلظت در پلاسما معمولاً طی 60-30 دقیقه رخ می دهد. جذب فلوراید از معده با PH محتوای معده متناسب است و فلوراید باقیمانده می تواند از روده ها جذب شود. از آنجا که کلسیم یا یونها (کاتیونها: Fe ، Al ، Mg ، Na ، K و غیره) که مقادیر زیادی مصرف می شود با فلوراید در معده حل نمی شود و ترکیباتی ایجاد می کند ، جذب آنها از سیستم گوارشی دشوار می شود. در حالی که جذب می شوند ، می توانند همراه با این یون ها جذب شوند (4).

 

 

 

در پلاسمای انسان دو نوع F وجود دارد:

 

1- فرم یونی: F آزاد ، به پروتئین یا سایر اجزای پلاسما متصل نیست.

 

2- شکل ارگانیک: به شکل پیچیده به ویژه در پروتئین ها به اجزای پلاسما پیوند می یابد.

 

 

 

مقدار F در بافتهای سخت و نرم مستقیماً به مقدار F یونی در پلاسما بستگی دارد. به F آلی وابسته نیست. سطح F پلاسما با افزایش سن به آرامی افزایش می یابد. در یک فرد عادی و در یک محیط بدون F 1.5 میکرومول در لیتر محاسبه شد. این تجمع به دلیل F آلی است. حدود 99٪ از مقدار F در بدن با بافت های کلسیفیک شده (استخوان ها ، غضروف ها ، بافت های دندانی ، تاندون ها) مرتبط است. در بزرگسالان ، 50٪ F روزانه به مدت 24 ساعت در بافتهای کلسیفیه نگه داشته می شود. باقی مانده از طریق ادرار دفع می شود. در کودک در حال رشد ، F متصل ممکن است بسته به سن به دلیل فعال بودن استخوان و تولید بافت سخت ، تا 65٪ افزایش یابد. این ماده به شدت به فلوراید آپاتیت و سایر ترکیبات فسفات کلسیم در بدن متصل می شود ، اما برگشت پذیر نیست. سپس در جذب حل می شود - مکانیسم قرارگیری استخوان و بافت های سخت (3).

 

 

 

حدود 25-25٪ از مصرف روزانه F جذب نشده و از طریق مدفوع دفع می شود. دفع F جذب شده بیشتر از طریق کلیه است. میزان پاکسازی F از پلاسما برابر است با مجموع کلیرانس F در بافتهای کلسیفیه شده و میزان دفع از کلیه ها.

 

 

 

فلوراید به طور سیستمی توسط بافتهای دندانی توسط مایعات بافتی مجاور در طی مرحله آلی ، توسعه بلورهای مینا و مرحله بلوغ قبل از ظهور ، دوره اولیه کانی نگهداری می شود. در مرحله بلوغ مینای دندان ، یعنی اواخر دوره معدنی سازی و روند پیری زیر ، بزاق ، پلاک دندانی ، کاربردهای دندانی ، غذا و نوشیدنی و غیره جذب فلوراید به صورت موضعی با استفاده از دارو اتفاق می افتد (5).

 

 

 

 

 

 

در حالی که مصرف طولانی مدت فلوراید در دوزهای مطلوب هیچ صدمه ای سیستمیک در بدن ایجاد نمی کند ، "سمیت حاد فلوراید" با یک بار مصرف و دوز بالای فلوراید و "سمیت مزمن فلوراید" با مصرف فلوراید کمی بالاتر از دوز بهینه برای مدت طولانی. معلوم می شود (10).

 

 

 

مسمومیت حاد با فلوراید

 

 

 

سرعت و شدت پاسخ به میزان فلوراید مصرفی و سن و وزن فرد بستگی دارد.

 

دوز کشنده متناسب با وزن بدن است. به طور خلاصه ، این به عنوان 1 گرم فلوراید یا 2.2 گرم NaF در هر 10 کیلوگرم محاسبه می شود. تقریباً 5-10 گرم NaF برای بزرگسالان 70 کیلوگرم. برای یک کودک 15 کیلویی ، تقریباً 2-1 گرم NaF یک دوز کشنده است.

 

آستانه دوز سمی احتمالی 5 میلی گرم در کیلوگرم است.

 

در هنگام استفاده موضعی از F می توان به دوز سمی احتمالی نیز رسید. اثر اصلی بلعیدن کودک F با احساس حالت تهوع و استفراغ آشکار می شود.

 

این به دلیل اسید هیدروفلوئوریک است که بر اثر ترکیب هیدروژن و F در آب معده ایجاد می شود. این ماده تحریک کننده معده است. علائم اولیه مسمومیت F حالت تهوع ، گرفتگی شکم ، استفراغ ، اسهال ، افزایش بزاق و مایعات بدن (تعریق) ، کمبود آب بدن و تشنگی است. اگر در طی 2-4 ساعت هیچ مداخله ای انجام نشود ، ممکن است مرگ رخ دهد. در مراحل بعدی ممکن است وارد فاز برگشت پذیر شود که با انقباضات عضلانی شروع شده و منجر به ایست قلبی شود. پس از آن کاهش هوشیاری و کما وجود دارد.

دندانپزشکی ، بوتاکس و پرکننده های تزریقی

از سال اول دانشكده هاي دندانپزشكي ، مورفولوژي ، آموزش هماهنگي چشم و دست و مهارت ارائه مي شود و به طور جدي ارزيابي مي شود. در اکثر قریب به اتفاق پزشکان ، هیچ ارزیابی مهارت یا عملی در رابطه با مهارت مهارت دستی وجود ندارد.

 

بر اساس تحصیلات و تجربیات من ، نظر من این است که هیچ متخصص مراقبت های بهداشتی تحصیل کرده یا موثرتر از دندانپزشک در رفع نگرانی های زیبایی دهان و دندان بیمار نیست. در سال های اخیر ، علاقه روزافزون به زیبایی شناسی محیطی چند وجهی بوده است. این واقعیت که ظاهر صورت نقش مهمی در کیفیت زندگی فرد دارد ، توسط مطالعات رفتاری بر اساس نتایج علمی تأیید شده است (1،2).

 

از نظر تاریخی ، یک انسداد ایده آل به عنوان "شکل ایده آل مورد نظر طبیعت" دیکته شده است. با این حال ، مفهوم ایده آل تغییر کرده است. امروزه "ایده آل" دستیابی به زیبایی مطلوب در عین حفظ ویژگی های اساسی ساختار ثابت دندان و انسداد عملکردی است (3). زیبایی مطلوب باید با بهداشت و مراقبت از دهان و دندان سازگار باشد ، و برای برخی از بیماران این مهم بیش از هر چیز است (4). یکی از قدیمی ترین و با دانش ترین دانشگاهیان زیبایی شناسی بالینی ، دکتر رونالد گلدشتاین در کتاب خود "لبخند خود را تغییر دهید" بر ضرورت نگاه کردن به صورت به عنوان یک واحد زیبایی شناختی بدون تجزیه آن به اجزای آن تأکید می کند. پیشرفت در داروسازی و تولید مواد افزودنی جدید زیست سازگار با مواد زیست سازگار اکنون امکان جایگزینی ایمن و قابل پیش بینی ساختارهای محیطی را فراهم می کند. بیماران از دندانپزشکان انتظار دارند که یک برنامه درمانی ارائه دهند که نه تنها در جهت سلامت ترمیم دندان باشد بلکه شامل یک رویکرد جامع برای دستیابی به ظاهر مطلوب نیز باشد. دندانپزشک هماهنگ کننده درمان است (6). این سال نیست که آیا دندانپزشک از زیبایی های محیط اطراف دانش دارد یا خیر؟ در اینجا دندانپزشک باید به عنوان مهمترین مولفه حرفه ای در نظر گرفته شود.

 

سوال همزمان که این گفتمان دیالکتیکی را وادار می کند این است: دندانپزشک برای دستیابی به لبخند بهینه و فرم صورت چقدر باید در درمان ساختارهای اطراف دهان فعال باشد؟ هر نتیجه ماندگار و پایدار به تجزیه و تحلیل عینی نیاز دارد. در اینجا ، چه پارامترهایی باید تعیین کنند که آیا دندانپزشکی که جایگزین پزشک یا متخصص معادل آن می شود ، می تواند وظایف مربوط به روش های زیبایی خارج از دهان صورت را به طور ماهرانه انجام دهد؟ در مراقبت های بهداشتی تشخیصی و درمانی ، نیاز جهانی برای صلاحیت این است که آیا ارائه دهنده از "استاندارد مراقبت" برخوردار است. در تعیین عملکرد خلاف ، اخلاقی یا فنی ، حداقل اهداف حرفه ای باید محقق شود. ظرفیت انجام این کار بر اساس آموزش ، آموزش و تجربه است. اکثر پزشکانی که خدمات زیبایی کمکی مانند درمان عصبی (بوتاکس ، دیسپورت ، زئومین) و مواد پرکننده تزریقی را ارائه می دهند ، تجربه آموزش در سطح دانشکده پزشکی را ندارند ، اما اخیراً ، آموزش این خدمات در برنامه های دستیاری انتخاب شده آغاز شده است.

 

 

در گذشته ، یک ارائه دهنده پزشکی معمولی DVD را مرور می کرد و از یک "مربی" یا نماینده محصول مستقل ، که ممکن است اصلاً این آموزش را نداشته باشد ، آموزش عملی می بیند. اکثر اقدامات پزشکی عمل پزشکی را روشی توصیف می کنند که اختیار گسترده ای به پزشک می دهد. پزشکان سطح "صلاحیت آموزشی" خود را تعیین می کنند. در حقیقت ، اگر صلاحیت پزشکان بررسی شود ، مقام قانونی نمی تواند کاری انجام دهد. در آموزش دوره کارشناسی پزشکی ، هیچ دوره ابتدایی یا حتی یک روش سطحی برای درک فرم دهان صورت وجود ندارد ، و پارامترهای لبخند زیبایی شناختی کم و بیش یکسان هستند. از طرف دیگر ، این دلیل وجود دندانپزشکی است. تجربه آموزش دندانپزشکی در زمینه های آناتومی ماکروسکوپی ، جنین شناسی ، نوروفیزیولوژی ، جوشی و انسداد ، دانش اساسی لازم برای ارزیابی و درمان بهینه ساختارهای آلوئول دندان و همچنین آناتومی مجاور (ماتریس بافت نرم) را فراهم می کند.

 

چگونه می توان انتظار داشت که همکاران پزشکی ما رابطه مناسب دندان / لب یا تأثیر خطوط تاج قدامی بر حمایت از لب را درک کنند در حالی که اکثریت قریب به اتفاق حتی نمی توانند دندان ها را برشمارند؟ به همین ترتیب ، آنها از نظر اندازه عمودی بر مورفولوژی لب ، درک و صلاحیت ندارند. در برخی از ایالت ها ، اکثر این خدمات کمکی توسط پرستاران انجام می شود. آموزش پرستاری غالباً شامل آموزشهای "در حین کار" است که توسط پزشک عمومی برای مدت زمان نامعلومی ارائه می شود. پرستاران هیچگونه آموزش رسمی در مورد بیهوشی دهان صورت نمی بینند ، این امر در مورد زیبایی محیط اطراف نیز صدق می کند. در ایالات متحده ، محبوب ترین تحصیلات تکمیلی برای پزشکان برخی از فرصت های آموزشی پرستاران را به کار می گیرد و آموزش می دهد. وقتی نوبت به تعیین استانداردهای آموزشی مناسب برای هنر و علم زیبایی بهینه محیط اطراف ، فرم و عملکرد صورت می رسد ، شواهد واضح است: دندانپزشک بسیار تحصیل کرده است. این تجربه آموزش اولیه حتی مهارت فنی و اثربخشی را در نظر نمی گیرد. از سال اول دانشكده هاي دندانپزشكي ، مورفولوژي ، آموزش هماهنگي چشم و دست و مهارت ارائه مي شود و به طور جدي ارزيابي مي شود. در اکثر قریب به اتفاق پزشکان ، هیچ ارزیابی مهارت یا عملی در رابطه با مهارت مهارت دستی وجود ندارد. این مسئله در مورد پرستاران بسیار کمتر است.

 

به منظور دستیابی به بهترین نتیجه در کاربردهای بوتاکس ، توانایی لمسی برای تجمع نوروتوکسین ها در ناحیه عضلانی مناسب ضروری است. به همین ترتیب ، هنگام تزریق پرکننده های پوستی یا زیرپوستی ، توانایی اپلیکاتور در استفاده از مهارت لمسی آنها باعث می شود ماده به مقدار مناسب و محل در بافت رسوب کند ، نتیجه مطلوب را تحت تأثیر قرار می دهد. مهارت فنی مورد نیاز بسیار کمتر از آن است که در خط پایان آماده سازی تاج اعمال می شود. همکاران پزشکی یا پرستاران ما که می توانند این وظایف را به آنها بسپارند ، تجربه مقایسه ای ندارند. بیایید فقط بگوییم که مهارت مورد نیاز برای مدیریت بلوک عصبی آلوئولار تحتانی ، خلفی بسیار بیشتر است ، که برای افزایش مناسب مرز ورمیلیون لب یا چین خوردگی بینی با پرکننده های تزریقی لازم است.

 

ضرورت دیگری که استاندارد مناسب مراقبت را تعیین می کند ، در نظر گرفتن نسبت خطر / سود است. خطرات مربوط به مدیریت نوروتوکسین ها و مواد پرکننده تزریقی باید در متن قرار گیرد. تزریق ناخواسته داخل عروقی لیدوکائین با اپی نفرین یا آئرومفیزم در بافت های باکال ناخوشایند و نامطلوب است. همانطور که می دانیم ، این شرایط با عواقب طولانی مدت ، در صورت وجود ، خود به خود حل می شوند. به همین ترتیب ، می توان با تزریق کم و بیش پرکننده ، نتایج نامتقارن را بدست آورد. به همین ترتیب ، درمان ناقص با نوروتوکسین ها می تواند باعث تضعیف ناکافی فعالیت عضلات شود. چنین شرایطی بدون درد و موقتی است. مدیریت چنین عواقبی این است که اجازه عقب نشینی یا حل و فصل خود به خودی را بدهد. عوارض واقعی بسیار نادر است و شدت آنها محدود است (7).

 

بحث در مورد چرایی ارائه این خدمات توسط بهترین دندانپزشکان مربوط به گذشته است. گزینه های درمانی تهاجمی و متغیر موفقیت آمیز برای شرایط خاص ، مانند ظاهر بیش از حد لثه و در نتیجه لبخند لثه وجود دارد. اولین درمان های غیر جراحی برای خط لبخند زیاد ناشی از ادبیات پزشکی نیست ، بلکه مربوط به دکتر ماریو پولو ، متخصص ارتودنسی است (9،10). پولو مقاله مرجع خود را در مورد استفاده از بوتاکس برای کاهش بیش از حد انقباض levator labii Superioris در سال 2005 برای بهبود رابطه دندان / لب منتشر کرد. درمان استاندارد شکستگی فک پایین ، با بهبودی طولانی مدت و عوارض بالقوه آن ، Le Forte 1 بوده است. در واقع ، در ادبیات پریودنتال ، وستیبولوپلاستی کمتر تهاجمی در بهبود ویژگی لبخند مزاحم بیش از حد فک بالا عمومیت داشته است. از سوی دیگر ، اولین مقاله در مورد درمان دارویی لبخند لثه ای توسط پزشکان پزشکی فقط در ژوئن 2012 در ادبیات پزشکی منتشر شد (12).

 

در آوریل 2012 ، آکادمی مغز و اعصاب آمریکا نتایج دو مطالعه را نشان داد که تزریق بوتاکس می تواند در بیماران مبتلا به دندان قروچه شبانه تسکین دهد. مدتها قبل از آن ، اولین گزارشات مربوط به اثربخشی این روش درمانی توسط لوئیس مالكماخر ، DDS و تیم بالینی وی در آكادمی زیبایی صورت صورت گرفت. با توجه به این موضوع ، اگرچه برخی از درمان های زیبایی مingثر در ناحیه اطراف دهان ابتدا ایجاد شده و شروع به استفاده در دندانپزشکی کردند ، اما این درمان ها توسط همکاران پزشکی ما ضبط و ضبط شد. در زمینه پزشکی ، این بحث آغاز شده است که چگونه می توان از ظاهر بهبود یافته برای تأثیر مثبت بر کیفیت زندگی استفاده کرد. این درک همچنین با مقاله ای تحت عنوان "بازنگری رویکرد زیبایی در پزشکی" که در ژورنال انجمن آمریکایی منتشر شده است تأیید می شود (13).

 

چرا این شواهد چنان شهودی است که دندانپزشک آموزش دیده و مهارتهای اساسی برای ارائه این خدمات کمکی را در میان ابزارهای درمانی خود دارد ، چرا این بحث صورت می گیرد؟ در ایالات متحده ، نهاد اصلی که دامنه عمل حرفه ای را تعیین می کند ، هیئت تنظیم مقررات ایالتی است. "وقتی به آینه نگاه می کنیم ، می بینیم که دشمن دوباره خودمان هستیم". آنچه مشاهده کردم این است که این کمیته های دندانپزشکی دارای مجوز استفاده از سلولهای عصبی و پرکننده های تزریقی قبل از اختیار قانونی هستند. اعضای پیشرفته و آینده نگر دارند که همیشه در تأمین امنیت اعضای خود موفق می شوند بر این اساس ، در بیشتر موارد تقاضای تخصص اثبات شده و به ندرت ویژگی تشخیصی وجود دارد. مقررات معمول مندرج در نظر مشورتی که توسط شورای دندانپزشکی کارولینای جنوبی تأیید و منتشر شده است ، از زبانی مشابه زبان زیر استفاده می کند: دارنده پروانه باید تحصیلات ، هویت و مدارک قابل قبول را در اختیار هیئت مدیره قرار دهد. چنین اقداماتی را می توان توسط دندانپزشک عمومی انجام داد. "(14). حتی در ایالت هایی که حرفه پزشکی در رقابت سختی مانند کالیفرنیا قرار دارد ، کمیته های دندانپزشکی غالب شده اند. نکته تعیین کننده این است که آیا کمیته های مربوطه دندانپزشکی تمایل دارند حقایق را از طرف مجوزهای خود به قانونگذاران مربوطه ارائه دهند یا خیر. "اعتراضات خارجی به توانایی دندانپزشک در استفاده صحیح از نوروتوکسین ها و مواد پرکننده تزریقی به طور مختصر در نقل قول ساموئل کلمن تجسم یافته است: اگر این موضوع اصولی است ، نه پول ، پول است."

 

مانند ماهیت بسیاری از جنگ ها

 

طبق بولتن های اخیر انجمن دندانپزشکی آمریکا ، استفاده از نوروتوکسین ها و مواد پرکننده داخل پوست برای علائم عملکردی و آرایشی در حال حاضر توسط دندانپزشکان عمومی در بیش از 20 ایالت تأیید شده است. آکادمی زیبایی شناسی صورت آمریکا اظهار داشت که "35 ایالت به دندانپزشکان اجازه می دهد تا با استفاده از بوتاکس و پرکننده های پوستی اقدامات زیبایی و صورت را انجام دهند." در واقع ، برخی از ایالات نیز به دندانپزشکان اجازه می دهند که این روش ها را به پرستاران اختصاص دهند.

 

دندانپزشکان تقریباً در تمام ایالات ایالات متحده و در بسیاری از شهرهای کانادا که علائم پاتولوژیک شامل جویدن یا ساختارهای دهانی فوری مجاور آن وجود دارد ، تجویز نوروتوکسین و مواد پرکننده تزریقی را دارند. اگرچه این موضوع بسیار پویا است ، اما در حال حاضر در 2 ایالت نوادا و کارولینای شمالی ، هیچ یک از این روش ها در حیطه عمل دندانپزشکی برای مجوزها نیست.

 

در اروپای غربی ، توسط کالج سلطنتی جراحان و کمیته استاندارد سازی اروپا گفته شده است که "فقط پزشکان ، پرستاران و دندانپزشکان آموزش دیده باید درمان های زیبایی غیر جراحی مانند نوروتوکسین و پرکننده را انجام دهند". کنایه از این است که اعتراض به صلاحیت از صنعت مراقبت از زیبایی ناشی می شود تا کمیته های بی میلی دندانپزشکی یا سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی. متخصصان زیبایی و آرایشگران ادعا می کنند که عدم توانایی آنها در انجام مداخلات غیر جراحی مانند بوتاکس و مواد پرکننده محدودیت تجارت ناعادلانه است.

 

در نتیجه ، دندانپزشک به خوبی در مورد استفاده دندانپزشکی از نوروتوکسین ها و مواد پرکننده تزریقی آموزش دیده است. اگر از همتایان پزشکی خود بهتر آموزش نبینند. هر دندانپزشکی نباید مجبور یا انتظار داشته باشد که این خدمات را ارائه دهد. آنچه مسلم است این است که دندانپزشکان با اغراق در محافظت از سایت و اتکا به محدودیت های خودسرانه و دمدمی مزاج نباید از این حق محروم شوند. در آموزش قبلی ما در زمینه تشخیص دهان و دندان ، توصیه شده بود که یک طرح تشخیص و درمان با در نظر گرفتن علائم ، محدودیت ها و گزینه های درمانی به بیماران ارائه دهیم. واقعیت بهینه سازی نگرانی های زیبایی بیمار از اهمیت موضوع نمی کاهد . در واقع ، من می گویم که دندانپزشک توانایی ارائه یک نتیجه جامع و با کیفیت را دارد که احتمالاً از گزینه های غیرمتعارف دندان فراتر است.

آیا مسواک می تواند دندان های شما را لکه دار کند؟

بعد از خوردن غذا 30 دقیقه برای پریدن در استخر. او می داند صبر کند. خوب ، آیا می دانید برای مسواک زدن باید به همان مدت صبر کنید؟

 

میدانم. تاکنون فکر می کردید قبل از اینکه لکه های کولا به دندان های شما بچسبد ، می توانید به دستشویی فرار کنید و برس را بمالید تا سفید شود. به نظر می رسد که شما در واقع اسیدها را با نوشابه پخش می کردید تا روی دندان های شما بیشتر بماند. وحشتناک است ، نه؟

 

خوشبختانه بدن شما از شما باهوش تر است و خود اسیدها را خنثی می کند. فقط باید کمی وقت بگذارید. نانسی روزن ، دندانپزشکی در شهر نیویورک می گوید: "30 دقیقه انتظار اجازه می دهد تا بزاق اسیدهای دهان را تجزیه کند." وی می افزاید: "می توانید دهان خود را با آب بشویید تا دهان اسیدی نشود."

 

اما فقط نوشابه را سرزنش نکنید. نوشیدنی های ورزشی و حتی برخی از غذاها (مانند گوجه فرنگی. سرشار از اسیدهایی هستند که مینای دندان را فرسایش می دهند. و این بدترین چیز است: با از بین رفتن مینای دندان ، غیرقابل برگشت است. روزن می گوید: "مینای دندان دوباره تولید نمی شود." "وقتی خراب می شود ، دندان ها شروع به زرد شدن می کنند. آنها تمام درخششی را که قبلاً داشتند از دست می دهند و حتی بعضی افسرده می شوند. " وی اظهار داشت كه تنها راه حل موجود در این مرحله سفید كردن دندان یا روكش است.

 

بنابراین ، اگر نمی خواهید مقدار PH هر آنچه را که در دهان خود می گذارید اندازه گیری کنید ، روزن اطمینان حاصل می کند که حداقل 30 دقیقه قبل از غذا خوردن کار کرده و صبر کنید. او توصیه می کند تا بعد از آن از مسواک خود دور باشید. و اگر می خواهید از لبخند خود محافظت کنید ، فاصله کافی با غذاهای اسیدی داشته باشید ، یک مسواک با موی نرم تهیه کنید و از یک خمیر دندان حاوی فلوراید استفاده کنید تا دندان های شما سالم و بدون لک شود.

دندانپزشکی زیبایی

طراحی لبخند ، با استفاده از دارو و هنر در کنار هم ، لبخند ایده آل شما را تازه می کند ، این است که با ترکیب برخی از خواسته های شخصی خود با سلامتی و طبیعی ، یک لبخند سالم را برنامه ریزی کنید.

دندانپزشکی زیبایی باید تحت شرایط زیر اعمال شود.

 

       

1. در بیماران با دندانهای تیره و رنگی ناشی از تغییر رنگ ، کمبود بیش از حد فلورین یا تجمع بیش از حد ناشی از استفاده مادرزادی یا بیش از حد از آنتی بیوتیک ها در دوران کودکی ،

 

 

2. در ترمیم دندانهای قدامی شکسته در حوادث نامطلوب ،

 

 

3. پوسیدگی دندانهای قدامی با از دست دادن مواد بیش از حد (در مواردی که از دست دادن مواد بیش از حد برای پر کردن وجود دارد) ،

 

 

4- افرادی که دارای دندانهای بلند و بد ظاهر هستند که ناشی از رکود لثه با پوسیدگی است

 

 

5. به منظور شکل گیری زیبایی دندان مورد نظر پس از درمان لثه های بیش از حد رشد کرده ،

 

 

6. در بهبود زیبایی لبخند که توسط دندانهای اضافی مادر یا اضافی آسیب دیده است ،

 

 

7. در انحرافات متناسب دندان ، لثه و روابط لب ، در به دست آوردن رابطه لبخند ایده آل بدون دیدن رابطه دندان و لب ،

 

 

8- در تغییر شکل یک یا چند دندان از دست رفته به دلایل مختلف در ناحیه قدامی ، مطابق با زیبایی لب و صورت ،

 

 

9. در برنامه ریزی پروتزهایی که با هدف بازگشت عضلات لب و گونه به حالت بدون چین و چروک قبلی خود ساخته شده اند ، بیشتر با ارزیابی از دست دادن بیش از حد دندان ، فروپاشی استخوان فک ، اندازه فک پایین فوقانی در جهت عمودی از منطقه صورت فرو ریخته ،

 

10. در برنامه ریزی زیبایی دندان ها ، لب ها و فک ها مطابق با زیبایی صورت در ترمیم فک ، از دست دادن دندان ها ، شکستگی فک و از بین رفتن مواد در اثر حوادث نامطلوب اعمال می شود.

 

برنامه های دندانپزشکی زیبایی:

 

- طرح لبخند

 

- تاجها و پلهای بدون فلز (سرامیکی کامل)

 

- ورقه های سرامیکی (روکش لمینت)

 

- پر کننده های کامپوزیت و پرسلن

 

- سفید کردن دندان ها

 

طراحی لبخند:

 

طراحی لبخند ، با استفاده از دارو و هنر ، لبخند ایده آل شما را تازه می کند ، این است که با ترکیب برخی از خواسته های شخصی خود با سلامتی و طبیعی ، یک لبخند سالم را برنامه ریزی کنید.

 

سن ، جنس ، لب ها ، لثه ها ، رنگ و فرم لثه ها ، فرم صورت از عوامل موثر در طراحی لبخند هستند. با در نظر گرفتن همه این عوامل ، با استفاده از ترمیم ها و رویه های مناسب ، یک طراحی لبخند شخصی و ایده آل ایجاد می شود.

 

پل های بدون پشتیبانی از فلز (کاملاً کامل):

 

به فرآیند کاهش و پوشاندن دندانها با از دست رفتن مواد بیش از حد در اثر شکستگی های پوسیده یا هر دلیل دیگر ، تاج گفته می شود.

 

به منظور پر کردن شکافهایی که در صورت از بین رفتن یک یا چند دندان ایجاد می شود ، نوعی از درمان مبتنی بر حمایت از دندانهای همسایه را بریج می نامند.

 

ترمیم های سرامیکی باستانی شناخته شده بر روی زیرسازی فلز برای افزایش دوام و مقاومت آماده شدند. در نتیجه مطالعات ، روکش سرامیکی مورد استفاده در دندانپزشکی تولید و بدون نیاز به پشتیبانی از فلز قابل استفاده شد.

 

در ترمیم هایی که در نتیجه استفاده از پرسلن و بدون نیاز به تکیه گاه فلزی انجام شده است ، می توان نتایج بسیار نزدیک به ظاهر طبیعی دندان را بدست آورد. در نتیجه ، رضایت بیمار که کاملاً متناسب با زیبایی و زیبایی است که نزدیک به کمال است ظهور می کند.

 

دندان های طبیعی نور را منتقل می کنند. در نتیجه ، عمق و نشاط در دندان ظاهر می شود. به دلیل خاصیت انتقال نور تاج های سرامیکی بدون فلز (تمام سرامیکی) ، عمق و نشاط آنها بیشتر است ، به طوری که نزدیکترین نتیجه به دندانهای طبیعی حاصل می شود.

 

مزایای روکش کامل:

 

1-پرسلن های کامل با انتقال نور ، زیبایی ظاهری کاملاً مشابهی با ساختار طبیعی دندان ایجاد می کنند ، در حالی که پرسلن های فلزی حتی اگر بسیار خوب ساخته شده باشند ، دارای تیرگی و مصنوعی هستند. به همین دلیل ، سرامیکی کامل به ویژه برای دندان های قدامی ترجیح داده می شود.

 

2- روکش سرامیکی با پشتیبانی از فلز ، فضای تاریکی را در دهان ایجاد می کنند که گویی در بعضی از چراغ ها (فلاش دوربین و غیره) وجود ندارد. از طرف دیگر ، سرامیکی کامل مانند نور طبیعی انواع نور را منتقل می کند.

 

3-روکش های پشتیبانی شده از فلز به طور مکانیکی به دندان متصل می شوند. سرامیکی های کامل از نظر مکانیکی و شیمیایی به دندان متصل می شوند. بنابراین ، ماندگاری آنها بسیار بیشتر از تکیه گاههای فلزی است.

 

4- از آنجا که در زیرساخت های فلز هیچ فلزی وجود ندارد ، در سطح تاج لثه هیچ خط تاریکی وجود ندارد. زیبایی ظاهری بیشتری فراهم شده است.

 

5- وقتی لثه عقب می رود ، سرامیکی های کامل ظاهر زیبایی خود را حفظ می کنند ، در حالی که پرسلن های فلزی در ناحیه اتصال آنها با دندان ظاهر بدی ایجاد می کنند.

 

6- خطر آلرژی به بعضی از فلزات (نیکل و غیره) که در زیرساخت ها با روکش سرامیکی کامل استفاده می شود ، وجود ندارد.

 

PORCELAIN LAMINAS (لمینت ونیر):

 

ورقه سرامیکی برگهایی از سرامیکی است که با برداشتن حداقل مواد از سطح جلوی دندان به دندان چسبیده می شود. این برگها که بسیار نازک (۰ 3 ۳ ، -0.5 میلی متر) ضخامت دارند ، به رنگ دلخواه ، اندازه هستند و با لذت خاص شکل می گیرد. جلا داده شده و به سطح قدامی دندان چسبیده است.

 

در این روش ، برخلاف کاربرد تاج سرامیکی ، کل دندان بریده و کاهش نمی یابد. در عوض ، فقط یک لایه بسیار نازک از دندان از جلو برداشته می شود و لایه لمینت تهیه شده با رنگ و شکل مناسب به قسمت جلوی دندان چسبیده است.

 

روکش های لمینت را می توان عمدتا به منظور از بین بردن تغییرات رنگ و اصلاح شکل تا حدودی تهیه کرد. در تغییر رنگ ، آنتی بیوتیک های پیشرفته ، فلوئور و ... که با روش هایی مانند سفید کردن نتیجه ای ندارند. این ماده در لکه ها ، ساختار وراثتی و تغییر رنگ ، اتصال دندانهای شکاف خورده (بستن دیاستما) ، ترمیم دندانهای شکسته یا فرسوده ، اصلاح پره های قدیمی تغییر رنگ و تحریف شده ، اصلاح دندانهای کج و کج (به عنوان جایگزینی برای درمان ارتودنسی) استفاده می شود.

 

لامیناها از دندانهای طبیعی قابل تشخیص نیستند زیرا به حداقل آماده سازی نیاز دارند ، با عواملی مانند سیگار ، چای ، قهوه آغشته نمی شوند و دارای خاصیت انتقال نور هستند. بنابراین ، به ایده آل ترین روش درمان زیبایی که امروزه استفاده می شود ، تبدیل شده است.

 

پرکننده های مرکب و قطعه قطعه:

 

پر كردن عبارت است از تمیز كردن قسمت پوسیده و ترمیم مجدد آن با مواد مناسب دندان برای جبران از دست دادن مواد هنگام پوسیدگی دندان.

 

پرکردگی کامپوزیت ، پرکردگی هایی به رنگ دندان است که برای پوسیدگی ، شکستگی و اهداف زیبایی استفاده می شود. این پر کننده ها لایه به لایه در حفره های آماده شده قرار می گیرند و هر لایه با نور خاصی سفت می شود. از لحاظ زیبایی و اقتصادی هستند. از آنجایی که آنها می توانند با چسب مخصوصی به نام باندینگ روی دندان بمانند ، باعث از بین رفتن مواد غیرضروری در دندان نمی شوند ، به طور کلی از سایر روش های زیبایی اقتصادی است.

 

پرکننده های پرسلن (خاتم-منبت) پر کننده هایی است که در آزمایشگاه با زیبایی و دوام برتر تهیه می شود. در مقایسه با پرکردگی کامپوزیت ، سازگاری بسیار بیشتری با دندانی که روی آن قرار می گیرد و دندانهای مجاور آن است. این به این دلیل است که پر کردن در خارج از دهان و در یک محیط آزمایشگاهی تهیه می شود. علاوه بر این ، این پرسلن ها نزدیکترین مواد به سختی دندان و سازگارترین آنها با لثه هستند. از آنجا که سختی آن بسیار به بافت مینای دندان نزدیک است ، دندانها را مانند سایر پرسلن ها ساییده نمی کند و مانند پرکردگی های کامپوزیت ساییده نمی شود و گرانتر از مواد کامپوزیتی است.

 

سفید کردن دندانها (سفید کردن):

 

بلیچینگ فرآیند از بین بردن تغییر رنگی است که در ساختار دندان (مینای دندان و لایه عاج) ایجاد می شود.

 

دلایل مختلفی برای تاریکی دندان وجود دارد:

 

مصرف بیش از حد قهوه ، چای ، نوشیدنی های کولا ،

 

استفاده از محصولات تنباکو مانند سیگار ، سیگار برگ ،

 

• بسته به سن ،

 

پروتز قدیمی ، دندانهای پوشیده از تاج قدیمی ، دندانهای پر کننده قدیمی و کانال ریشه ،

 

مصرف آنتی بیوتیک هایی مانند تتراسایکلین که در گذشته به طور مکرر در هنگام رشد و نمو دندان ها استفاده می شد ،

 

مصرف بیش از حد فلوراید ،

 

از دست دادن شادابی عصب دندان به دلیل هرگونه ضربه یا فشردن دندان برای سالهای طولانی می تواند از مهمترین دلایل این امر باشد.

 

 

 

در اصل دو نوع فرآیند سفید کننده وجود دارد:

 

1- بلیچینگ مطب (سیستمی که دندانپزشک در کلینیک اعمال می کند)

 

2-سفید کننده خانگی (سیستمی که بیمار در خانه اعمال می کند)

 

سفید کننده خانگی:

 

این فرآیند سفید شدن دندان است که در خانه توسط خود بیمار اعمال می شود. برای رنگ بندی ساده ترجیح داده می شود. برای انجام این روش باید اندازه گیری از بیمار انجام شود و مدل دهان برداشته شود. یک پوشش شفاف و الاستیک روی این مدل تهیه شده است. ژل سفید کننده دندان که توسط دندانپزشک داده می شود در این غلاف قرار داده می شود و در دهان خود بیمار قرار می گیرد. سفید کردن دندان در خانه معمولاً شب ها یا آخر هفته انجام می شود.

 

سفید کاری مطب:

 

این یک روش سفید کننده دندان است که توسط دندانپزشک در مطب اعمال می شود. می توان آن را روی دندان یا کل دهان قرار داد. دندانهایی که سفید شدن آنها دشوارتر است معمولاً باید در عمل درمان شوند. در یک یا چند جلسه با تکنیک های مختلف مانند گرما و نور اعمال می شود.

 

اگرچه هر دو روش سفید کردن دندان موثر است ، اما این انتخاب به درجه تغییر رنگ دندان ، سرعت خاتمه درمان سفید کننده دندان و نظر پزشک بستگی دارد.

اهمیت بهداشت دهان و دندان چیست؟

برای داشتن ساختار دهان و دندان سالم ، مراقبت روزانه از دندان ، استفاده از نخ دندان و معاینات منظم دندانپزشک باید انجام شود.

بهداشت دهان و دندان یک مسئله بسیار مهم است و باید بر آن تأکید شود ، مراقبت روزانه از دندان ، استفاده از نخ دندان و معاینات منظم دندانپزشک باید انجام شود. برای مثال ، ما 20 انگشت داریم و قدمت آن از 17 سالگی آغاز می شود.

 

ما نمی توانیم هیچ یک از دندان های خود را رها کنیم

 

دندان های ما بخشی از بدن ما هستند ، بالاخره ما نمی توانیم هیچ یک از این دندان ها را کنار بگذاریم.

 

سلامت لثه نیز بسیار مهم است.

 

سلامت لثه به اندازه دندانها مهم است.

 

دندان در زندگی اجتماعی

 

دندانها یکی از مهمترین قسمتهایی هستند که زندگی اجتماعی ما را تحت تأثیر مستقیم خود قرار می دهند ، از جمله این که دندانهای سالم و زیبا به نظر می رسند اعتماد به نفس فرد را افزایش می دهند و آنها را قادر می سازند ارتباط بهتر و مناسب تری با شخص مقابل برقرار کنند.

 

مراقبت منظم از دندان ها

 

مهمترین مراقبت از دندان مسواک زدن روزانه است علاوه بر مسواک زدن ، استفاده از نخ دندان و دهانشویه به همان اندازه مسواک زدن اهمیت دارد. برای ساختار دهان و دندان سالم ، نه تنها مسواک زدن دندان و مراقبت روزانه کافی است ، بلکه همچنین دندانپزشک هر 3 و 6 ماه یکبار چک می کند.

طراحی لبخند دیجیتال آرمانی

موقعیت دندان ها در زیبایی چهره بسیار مهم است. طرح لبخند آرمانی یکی از باتجربه ترین درمان های سال های اخیر است. اگر می خواهید چهره ای جذاب و چشم نواز داشته باشید ، دندان های شما باید در کنار تمام ویژگی های صورت ما از زیبایی ظاهری برخوردار باشد. زیرا لبخندهای زیبا همیشه زیباترین لوازم جانبی شما هستند. تنها راه دستیابی به این مهم ، دندان های آراسته و سالم است.

 

ما به عنوان کلینیک دندانپزشکی آرمانی در حال کار بر روی طراحی لبخند هستیم. با داشتن تیمی از متخصصان که تمام آموزشهای لازم را در این زمینه دیده اند ، ما مطالعات بسیار سالم و طولانی مدت را انجام می دهیم.

 

طراحی لبخند دیجیتال چیست؟

وقتی صحبت از سلامت دهان و دندان می شود ، ما دیگر فقط به مشکلاتی مانند دندان درد ، از دست دادن دندان یا بوی بد دهان فکر نمی کنیم. مطالعات موسوم به زیبایی لبخند نیز به عنوان یکی از مهمترین کاربردهای بهداشت دهان و دندان شناخته می شود.

 

زیبایی لبخند یا به عبارت دیگر ، طراحی لبخند کاری زیبایی شناختی است که بسته به دندان و لثه انجام می شود. در محدوده این مطالعه ، راه حلهایی برای دندانهای خراب ، بیماریهای لثه ، ترازهای کج ، رنگهای مختلف دندان و از دست دادن دندان وجود دارد. اگرچه در بین مردم فقط به عنوان سفید شدن دندان تصور می شود ، طراحی لبخند یک مطالعه بسیار گسترده و جامع است. زیرا برای اینکه دندان های شما ساختار زیبایی داشته باشند ، همه اجزا باید از زیبایی و سیستم کاملی برخوردار باشند. تمام مراحل انجام شده برای این کار بخشی از برنامه های طراحی لبخند است.

 

در مطالعات طراحی لبخند آرمانی ، به دلایل مختلف دندان ها و لثه های از نظر زیبایی و آسیب دیده اصلاح می شوند. هدف اصلی این برنامه ها که با توجه به فرم صورت و خواسته های بیماران ساخته می شود ، همیشه بدست آوردن ظاهری زیبا با طبیعی ترین شکل است.

 

طراحی لبخند چگونه ساخته می شود؟

طراحی لبخند آرمانی یک مطالعه پیچیده است. اگرچه انتظار و تمایل بیمار فقط سفید بودن دندان است ، لثه ها ، ساختار دندان ، بیماری های دندانی و ساختارهای زیبایی در مطالعات طراحی لبخند مورد توجه قرار می گیرند و فرآیند درمانی مطابق آن اعمال می شود.

 

ما به عنوان کلینیک دندانپزشکی آرمانی  ، در تمام برنامه های طراحی لبخند که انجام داده ایم ، انتظارات شما را در اولویت قرار می دهیم. ما سعی می کنیم به بهترین روش آنچه دقیقاً می خواهید و آنچه از ما انتظار دارید را تحلیل کنیم. زیرا در مطالعات زیبایی شناختی ، درک صحیح بیمار و تعیین صحیح نیازهای وی ، اولین قدم برداشته شده است. پس از دریافت خواسته های بیمار ، برنامه ریزی می شود که با توجه به ساختار دندان موجود ، چه مراحلی باید برداشته شود.

 

کارهای طراحی لبخند به صورت جداگانه تهیه می شوند. با پشتیبانی فراوان از فناوری ، عکس های داخل دهانی و صورت بیماران به برنامه های ویژه ای که در محیط رایانه مورد استفاده قرار می گیرند منتقل می شود و از طریق این برنامه ها اندازه گیری های لازم انجام می شود و فرم صورت محاسبه می شود. و دوباره ، به لطف این برنامه ها ، نزدیکترین تغییرات در نحوه دریافت تصویر بعد از برنامه به بیماران ارائه می شود. پس از فرآیند تأیید متقابل ، روند طراحی لبخند آغاز می شود.

 

مشکلات ارتودنسی در درجه اول در طراحی لبخند بررسی می شود. اگر بیمار دارای برخی مشکلات ارتودنسی باشد ، اولویت با این مطالعات است. اگر مشکلی در ارتودنسی وجود نداشته باشد ، مرحله اول اختلالات سطح در لثه است. علاوه بر این ، در صورت کمبود دندان ، روش های کاشت یا مطالعات جراحی لازم در این موارد انجام می شود. پس از اتمام تمام این فرایندها و اقدامات جراحی ، روند سفید شدن دندان آغاز می شود. وقتی تمام مراحل به پایان رسید ، اگر هنوز برخی نقایص ظاهری و رسمی در دندان ها وجود داشته باشد ، با توجه به ترجیح بیماران ، این نقایص با استفاده از مواد کامپوزیت زیبایی پر می شوند. ممکن است بیمارانی باشند که این روش برای آنها کافی نباشد. در این فرآیندها ، کارهای ورقه ورقه و سرامیکی و روکش های زیرکونیوم بازی می کنند.

 

مطالعات طراحی لبخند شامل مراحل پی در پی است. و ما بعنوان کلینیک آرمانی ، با بالاترین کیفیت و امکانات بهداشتی ، همه مراحل به شما ارائه می دهیم.